woensdag 27 februari 2013

noorderveld




nee, het is geen plek waar men graag komt. en toch horen dit soort plekken bij de gang van zaken als het leven zelf. ik heb daar vanuit mijn vorige werkkring droeve handen geschud. en nu kwam ik er in de herfst op een gewone dag langs en ging eens kijken, terwijl er geen andere bedrijvigheid was dan het plegen van onderhoud. dat gebeurde, voor zover ik het waarnam, rustig, respectvol en zorgvuldig. dat stemt goed.

noorderveld

en als de dagen zijn geteld,
en wat gegund werd is verstreken
dan zal men hier nog één maal spreken
in zwaar besef op ’t noorderveld

dan wacht omarmend haast de grond
of urnenwand om te bezoeken
geschreven wordt dan in de boeken
‘dag lief, het is nu afgerond’

het vallend blad, dat hier verdort
terwijl het veld ons wil beloven
dat, men wil het nog niet geloven,
het ieder jaar weer lente wordt

© ton de gruijter 

woensdag 20 februari 2013

gluren bij de buren




vorig jaar werd voor de eerste maal ‘gluren bij de buren’ in nieuwegein georganiseerd. het was een succes, en dit jaar wordt er dan ook met plezier uitgekeken naar de tweede editie. op zondag 24 februari kunt u op 32 adressen genieten van concerten en voordrachten in ongekend intieme sfeer. het evenement is gratis! u vindt waarschijnlijk posters en flyers, verspreid over de stad, anders kunt u informatie te over vinden op de site. veel plezier gewenst!

gluren bij de buren.

en zondag wordt een fraaie dag
in setjes van steeds halve uren
kunt u gaan gluren bij de buren
wat op een doorsnee dag niet mag

en sterker nog, een open deur
zegt dat u welkom bent daar binnen
u kunt er kleine kunsten minnen,
verwelkomd door een koffiegeur

bescheiden is’t, maar toch verwent
de stad de huizen en de mensen
misschien ziet u de dunne grenzen
zo tussen klein en groot talent

 © ton de gruijter 

woensdag 13 februari 2013

unfair




met ‘what’s another year’ won johnny logan in 1980 het songfestival. ‘wat maakt een jaar nog uit’ zouden wij zeggen. moest ik aan denken toen, bijna exact een jaar na de opening, bekend werd dat lunchroom ‘fair’s’ haar deuren in het stadshuis moet sluiten en gaat mikken op heropening in ‘de nieuwe baten’. kans gekregen, niet verzilverd? misrekening van meet af aan? aan het lot van de markt overgelaten? zoals gebruikelijk heb ik er geen verstand van.

unfair

een fraaie plek in het stadshuis
wat had men meer nog kunnen wensen
het zou hier bruisen van de mensen
uiteind’lijk bleek het plan niet pluis

’t zou meer zijn dan een lunchroom sec
hier zouden loopbaankansen groeien,
hier zouden mensen leren, bloeien
’t idee was helemaal niet gek

een jaartje maar kreeg het de kans
maar dan voorspelt een analyse
zo doorgaan levert slechts verliezen
dat staat niet goed op de balans

te duur blijkt het, een brug te ver
en ‘fair’s’ moet het stadshuis verlaten
de kosten vragen nieuwe baten
het klopt wellicht, maar ’t voelt unfair

© ton de gruijter


donderdag 7 februari 2013

derde vrijdag




wist u dat eigenlijk? in de foyer van ‘de kom’ wordt iedere derde vrijdag van de maand een gratis lunchpauzeconcert georganiseerd. een half uurtje in alle kalmte luisteren naar ‘licht verteerbare’ (zo zegt ‘de kom’ het zelf) muziek. het is een bijzondere gewaarwording. terwijl de stad verder bouwt aan wat mooi moet worden en bedrijvigheid door de ramen te zien is, heerst hier rust. er is maar één nadeel aan dit fenomeen. wie niet in de buurt verblijft of werkt moet lange pauzes nemen.

derde vrijdag

hier hangen tonen in de lucht
een melodie vult de foyer
men mag een broodpakketje mee
een stille beet, en iemand kucht

ontspannen is het hier vooral
een uitvoering of componist
het wordt hier gratis opgedist
de lunch als microfestival

hier vindt men rust, dat kan nooit kwaad
waarom bracht niemand ooit te berde
‘noem toch elke vrijdag derde’
’t houdt de mensen van de straat

© ton de gruijter