cirkeltje rond

afgelopen maart al werd er bericht over de nieuwe buurttuin op een voormalig stuk van een parkeerterrein in fokkesteeg, aan de vuurscheschans. maar ja, in het begin zien tuinen er voor de leek (dat ben ik) onduidelijk uit. vervolgens kwamen de regens. en nu begint zich een en ander te voegen. het is veel meer dan slechts een stukje grond, het wordt een plek om te ontmoeten en te proeven. er worden concertjes en workshops beloofd. dat klinkt zo leuk dat ik erg hoop dat het lukt.

cirkeltje rond

wat hier ooit was, dat werd gerooid

en vlak gemaakt en klaargestoomd

van woningbouw werd er gedroomd

een stad moest groeien en voltooid

dus werd de grond bedekt met steen

een straatnaambord riep ‘vuurscheschans!’

ontwikkeling greep hier haar kans

dat was het beste naar het scheen

maar na het zoet kwam hier het zuur

te veel beton; een nieuwe wens

‘vergeet men niet dat ieder mens

verbinding zoekt met de natuur?’

nu kan de lucht weer bij de grond

met planten, kruiden, groeizaam gras

zoals het eerder ook al was

nu is de cirkel hier weer rond

© ton de gruijter

driftig om de brug

het is al enige tijd zo, maar toch weten niet alle voetgangers dat de karosbrug is afgesloten. toen ik even een foto ging maken zag ik een groepje van vier heren en even later een dame de nutteloze wandeling langs de groene wal naar de brug maken. terug en elders proberen. ‘nieuwegein beweegt’ zullen we maar zeggen. toch lastig voor de bewoners van de wijk, waar toevallig alle straatnamen op ‘drift’ eindigen.

driftig om de brug

een vrolijk hekwerk, blauw en rood

belooft een pad naar d’ overkant

maar wie hier komt kan t’rug gaan want

de brug is stuk, het spoor loopt dood

wellicht de ouderdom, de sleet

of roest in ’t ijzer waardoor ’t kraakt

wat ’t hier precies gevaarlijk maakt?

geen knappe kop die dat al weet

er wordt al weken gestudeerd

en zo lang blijft de brug dus stuk

voor wie daar woont is ’t ongeluk

de wijk is nu geïsoleerd

dat valt niet lekker naar verluidt

het duurt te lang, dan is ’t niet vreemd;

als men niet snel iets goeds verneemt

barst heel zo’n buurt in driften uit

© ton de gruijter

zevenstar

brand en bier zijn niet altijd succesvol te combineren. in december 1765 werd de brouwerij ‘zevenstar’, liggend tegenover café (toen nog herberg) ‘de zwaan’ in jutphaas door brand verwoest. bijna 250 jaar later, mei 2014, kwamen op een goede avond kenners samen in ‘de zwaan’, u weet wel, mensen met gerst in de ogen en hop aan de hand. thuisbrouwers gaan aan de slag om een nieuw lokaal bier te maken. dan horen we binnenkort:

‘doe mij nog maar een zevenstar’

al volgend jaar moet het er zijn,

dat is heel krap, dat is vermetel

zo komt de druk wel op de ketel

een eigen bier voor nieuwegein

een eigen bier, een helder blond

nu gaan de natte alchemisten

aan ’t mouten, kneuzen, koken, gisten

en keuren met bekwame mond

het wordt een jury voorgezet,

die proeft wie ’t best de dorst kan lessen,

wiens brouwsel hoort in onze flessen,

wiens naam straks prijkt op ’t etiket

‘de zwaan’ tapt dan weer aan de bar

de klanten zijn niet weg te branden

het glas weer leeg? omhoog de handen:

‘doe mij nog maar een zevenstar’

© ton de gruijter

dodenherdenking nieuwegein 2014

wellicht was u verhinderd de dodenherdenking bij het monument op de nedereindseweg bij te wonen, wellicht had u andere activiteiten. het thema van dodenherdenking en bevrijding is het doorgeven van vrijheid. dat klinkt heel vrolijk, maar het kan niet zonder in ernst stil te staan bij wat onvrijheid betekende. onderstaande tekst werd voorgelezen bij het monument en ik geef het graag nog aan u door.

dodenherdenking 4 mei 2014, nieuwegein:

ik sta hier twee minuten stil

het vraagt mij twee minuten maar

ik lees de namen in de steen

herken ze niet, ik maak alleen

uit eerbied hier mijn stil gebaar

respect voel ik in deze tijd

dat vrede hier gemeengoed is

en verder slechts geschiedenis;

bezettingsmacht, vijf jaren strijd

ze hadden vrienden kunnen zijn

met man of vrouw van d’ and’re kant

maar dat was toen vijandig land

en leven had een dunne lijn

ik weet niet beter, ik ben vrij

maar dat gold niet zo’n stenen naam

dus kom ik hier met u tesaam

en denk aan hen, de vierde mei

© ton de gruijter