woensdag 29 juli 2015

rank




het kerkgebouw ‘de rank’ in de lupinestraat in hoog-zandveld is zonder twijfel opmerkelijk. over het algemeen hou ik van wat klassieker gebouwen, maar toch maakt de vormgeving van de kerk indruk. de manier waarop het hellend dak in lagen doorloopt in de spitse toren is bijzonder. het geeft mij, als toeschouwer, een beeldende betekenis van de naam, die ook gelezen kan worden als wijnrank.

rank

hij wijst gericht de hemel in
met bijna boven, in de nok
nog ruimte voor de torenklok,
die oproept voor gebed en zin

de deemoed huist in dit gebouw
en hier herwint de ziel haar kracht,
bewust van een veel groter macht
dan die van kind of man of vrouw

hij wijst de hemel in, zo rank,
’t lijkt bijna of hij één wordt met,
want door de spitse vorm is ’t net
alsof hij sturing geeft aan klank

© ton de gruijter 

woensdag 22 juli 2015

balkenloods




wat vind ik de rand van vreeswijk aan de lek toch prettig. niet alleen het zicht op het water, de groene rand, het oude dorp in de rug, maar ook zo’n fraaie balkenloods, met bankje om even te zitten, te kijken, te babbelen. vroeger was dit één van de opslagplaatsen van balken die dienden om de sluisdeuren te versterken, nu is het gewoon mooi. en dat is net zo belangrijk.

balkenloods

’t herinnert nog aan vroeger tijd,
toen men met dijk en sluis, desnoods
versterkt met balken uit de loods
op waterdruk was voorbereid

maar toen men dikker deuren kreeg,
verloor de balk haar praktisch nut
de sluis wordt verder niet gestut,
de loods mocht blijven, maar is leeg

’t is nu een mooie mijmerplek
zo mag ze altijd blijven staan
en biedt ze in het druk bestaan
een rustpunt aan de brede lek

© ton de gruijter 

woensdag 15 juli 2015

rust roest




een roestend draaiwiel herinnert bij de doorslag in jutphaas nog aan de vroegere sluis. ik hou daar wel van, het hoeft niet allemaal strak in de lak. de leeftijd van het mechaniek wordt hier juist door benadrukt, zo ook de tijd dat het al niet meer in gebruik is. dat brengt me, nu de scholen dicht zijn en de fietspaden zo leeg, aan de aangebroken vakantietijd.
ik wens iedereen een goede zomer

rust roest

’t is kalmer in de stad, u merkt,
voor velen is ’t vakantietijd
dat viert men graag en uitgebreid,
nu zijn we even uitgewerkt

we gaan naar ’t bos of naar de kust
in buitenland, hotel of tent
we worden door onszelf verwend
want nu moet worden uitgerust

maar weet u dat veel rusten roest,
straks zijn de spieren slap en zacht
dan kost het starten heel veel kracht
ik vond da ‘k hier op wijzen moest

© ton de gruijter 

woensdag 8 juli 2015

laag zandveld




wanneer een rioolwagen vast komt te zitten in de straat, laat dat sporen na. letterlijk, want na drie jaar vullen de kuilen zich nog vrolijk met water als het regent. maar er is meer. ook in andere opzichten zakt de straat, door verdwijnend zand. de gemeenten besparen op wegenonderhoud is al vaak in de krant te lezen. en verstandig genoeg doen wij daar aan mee. het haalt de snelheid danig uit ‘t verkeer

laag zandveld

ik zou toch echt niet willen ruilen
met mensen uit zo’n vlakke straat
waar alles keurig netjes staat
zo zonder butsen, scheuren, kuilen

van mij mag u het hier zo laten
ook ‘zandveld-hoog’ ziet dit heel graag
(er is geen hoog toch, zonder laag?)
nee, hulde aan verzakte straten!

’t bestuur zei eerder al: ‘warempel,
we noemen dit geen zuinigheid
maar doen dit voor de veiligheid,
’t is veel goedkoper dan een drempel’

© ton de gruijter 

woensdag 1 juli 2015

tour




aan de achterzijde van de (nieuwe) baten staat een hoopvol rijtje fietsenrekken. maar vaak blijft het bij hopen. ’t is wat leeg. zou daar verandering in komen nu aankomend weekend de fietswereld in utrecht, onze grote broer, neerstrijkt voor de start van de tour?

tour

de grote broer heeft straks de start
daar stroomt het vol door tourfanaten
en hier, bij onze nieuwe baten
klopt ook –bescheiden- ’t wielerhart

bescheiden, hier geen ‘grand depart’
hoewel wij werkten aan de paden
dat was ons echter ook geraden,
want fietsen was soms vol gevaar

hier blijft het leeg, zo’n sneue rij
men ziet ze naar een frame verlangen
‘wie wil in ons de wielen hangen?
rijdt hier voldoende volk voorbij?’

de aandacht als voor grote broer,
die moeten wij hier nu ontberen
we kunnen ’t later eens proberen,
maar dat wordt nog een hele tour

© ton de gruijter