ik ben niet de eerste die aandacht geeft aan de schapen die
sinds kort in nieuwegein grazen. de laatste zal ik ook niet zijn. het is een
bijzonder gezicht, zo’n kudde vol van onschuld, met een scherp afgerichte hond.
het klinkt goed, het ruikt lekker, het is van alle tijden. als u een beetje
vrolijk wil worden, zou u een kijkje moeten nemen. neem desnoods een kind of
kleinkind mee als excuus. dit is toch veel leuker dan mechanisch maaien, van
mij mogen ze blijven. kijken naar een kudde schapen geeft rust en maakt dat het
denken anders gaat dan vooraf gedacht….
kuddedier
ach, was ik maar een kuddedier,
geen aandacht voor het eigen ik
waarin ik mij zo vaak verslik,
maar eenvoud schaft mij dan plezier
ja, laat mij opgaan in een groep
gemeenschap als het warme bad
waar niemand afwijkt van het pad
want ieder volgt dezelfde roep
en laat mij dan in onschuld gaan
zo ik de herder kan verstaan
© ton de gruijter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten