verspreid over de stad vinden we beeldende kunst. en we zijn
er zo aan gewend dat het er is, dat het niet eens bewust wordt opgemerkt. als
we de moeite nemen wat langer bij een beeld stil te staan, komen vanzelf nieuwe
gedachten op. ik ging deze week eens wat langer kijken bij een beeld wat ik
eerder slechts vluchtig waarnam. ‘de touwtrekkers’ van willem j. lenssinck op
de kastanjestraat.
de touwtrekkers
nog kind zijn wij en blijven dat
wij zoeken elkaar dag en nacht
wij meten hier elkanders kracht
ons streven is in brons gevat
hier spant de kuit en hardt de spier
de voet komt schrap de rug moet krom
het evenwicht, daar draait het om
en niemand wint, we blijven hier
gegoten als voor eeuwigheid
symbool van tasten naar wat kan
en in respect genieten van
’t plezier van onbesliste strijd
© ton de gruijter
Heek leuk, de beelden en het gedicht.
BeantwoordenVerwijderendank, antoinette. 't is een mooi beeld en dan komt de tekst bijna vanzelf.
Verwijderengoed gedaan, mooi gedicht en ook de naam van de beeldhouwer, want die staan vaak niet bij buitenbeelden is mij opgevallen.
BeantwoordenVerwijderenik heb gelukkig een boekje waar alle 'buitenkunst' in staat vermeld in de gemeente, met toelichting en naam. en de naam vermeld ik met veel plezier, ere wie ere toekomt.
VerwijderenHet beeld is sterker dan het gedicht. Kunstwerken zeggen meer dan een foto. Dat het een goed gedicht is daarover wordt niet getwist.
BeantwoordenVerwijderenGroet
de tekst is dan ook een ode aan het beeld.
VerwijderenTaal komt na beeld... .
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Bobb Lod
in dit geval zeker.
VerwijderenTreffend beschreven. Mooi beeld ook.
BeantwoordenVerwijderendank aad. en ja, het is een mooi beeld. zo zijn er meer, en van tijd tot tijd zal ik ze aandacht schenken.
VerwijderenHet blijft een eeuwig gevecht om wat wint: het beeld of het gedicht. Net als wat het beeld zelf uitbeeldt.
BeantwoordenVerwijderenevenwicht is een fraai resultaat, johan.
Verwijderen