plettenburg's punt

volgens mij is er maar één volkstuinencomplex met een passende straatnaam. in de punt van plettenburg ligt de tuindersverening ‘a.t.v. galecop’ aan het eind van de tuiniersdijk. dan heb je net even wat meer. ik heb wel vaker aangegeven dat ik geen groene vingers heb, maar groene ogen heb ik wél, ik kan er goed naar kijken en deze plek vind ik reuze mooi, zo tussen de kanalen, naast aangemeerde schepen. wie niet tuiniert kan met bewondering kijken naar de bouwwerken, opgetrokken uit materialen die hier nog uitstekend een doel dienen.

plettenburg’s punt

die oudere planken, zo’n golfplaat, de deur

’t werd elders geen nut meer gegund

maar hier draagt het bij aan de sfeer, aan de kleur           

van plettenburg’s volkstuin, de punt

de punt die beschut door kanalen en sloot

en extra beschermd door een hek

ontvouwt aan de groenmens wat d’ aarde hen bood,

aan kenners van planten en stek

zo wroet men hier blij, de nagelrand zwart

en groeit er de groente of plant

zelfs leken die langsgaan zijn warm in het hart

‘het is hier een mooi stukje land’

© ton de gruijter