bruggen

enige tijd geleden mocht ik deelnemen aan een wedstrijd ‘stadsgedichten’. nee, ik ben geen eerste, tweede of derde geworden, maar de tekst werd wel opgenomen in een speciale bundel en hoorde dus, mag ik zeggen, tot de betere inzendingen. ik deel hem graag met u. kern bij het stukjes schrijven over nieuwegein is, dat ik steeds probeer anders naar de stad te kijken.

dat kan al bij het zien van de stadsplattegrond.

bruggen

zo tussen water ingeklemd

en druk bereden wegendek,

daar ligt mijn stad, mijn straat, mijn plek

waar oude polders zijn getemd

’t is goed dat men haar bruggen gaf,

dat garandeert de eenheid hier

nu glijdt geen wijk in de rivier

door zwaartekracht van ’t centrum af

ze lijkt zo weerloos, nu zij plat

is uitgestrekt, zich aan de wand

met vier punaises door de rand

volledig toont, daar hangt mijn stad

’t is goed dat hier de bruggen zijn

want zelfs wanneer het water wast

blijkt alles aard- en nagelvast

en wijkt geen wijk in nieuwegein

© ton de gruijter