het is de vijfde nuchtere dag, en het eerste weekend is
achter de rug.
is er veel veranderd? u hoeft niet alles van mij te weten,
maar wel dat ik in jaren en hoeveelheden voldoende innam om het meedoen aan ‘ik
pas’ inhoud te geven.
ik moet u zeggen, het gaat goed.
ik slaap wellicht iets minder vlot in, maar de
nachtrust is ongestoord en vredig.
de avonden zijn zo op het eerste gevoel wat saaier (wijn
ziet er altijd feestelijk uit) en het is zoeken naar een alternatief. bij mij
werkt frisdrank of vruchtensap minder goed dan gewoon water.
en, in alle eerlijkheid, ik ga wel wat eerder naar bed.
gisteren bleek, na een museumbezoek, de zon een onverwachte
aanval te hebben ingezet op de stad utrecht.
terrassen!
de zon geeft schitters aan de gracht,
de warmte overspoelt de stoep
een uitgelaten groep
bevolkt terrassen, praat en lacht
en elke straat draagt bij aan ’t feest
want kijk, er opent weer ’n terras
het zingt van flessen, zingt van glas
’t is maanden niet zo mooi geweest
en naast mij zit een vrouw, een man,
met fonkelrood en tintelwit
terwijl ik aan de koffie zit
ik pas, gewoon, omdat het kan
© ton de gruijter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten