woensdag 9 september 2020

buizerdlaan

vanmiddag werden op de buizerdlaan doeken opgehangen langs het bouwterrein waar voorheen het markante kantoorgebouw stond. buurman wim maakte foto’s, ik schreef er teksten bij. we missen dit karakteristieke pand. ooit sprak ik nog de hoop uit dat het herbestemming zou vinden.


november 2013:

met enig recht is de stad fier op het transformeren van leegstaande kantoorpanden naar woonbestemming. toch vraag ik me af of dat op termijn toereikend zal zijn. de druppels op de gloeiende plaat, u weet wel. zo kom ik nog wel eens in de buurt van het voormalig pand van ‘allianz’ aan de buizerdlaan. leeg en stil, waar het voorheen een aardige drukte was. dat is óók leegstand, het ontbreken van werk. mooi pand, met al dat spiegelend glas.






bespiegeling


de vloeren leeg, ik tel er elf

met wanden om in weg te dromen

het spiegelt lucht, het spiegelt bomen

en ’t spiegelt bovenal zichzelf


de oude plek van ‘allianz’,

voorheen de ‘zwolsche algemeene’

de reuring is al lang verdwenen

wat bleef is slechts de oude glans


ik zou zo graag een bordje ‘vol’

zien staan bij ’t terrein voor ’t parkeren

en dat mevrouwen en meneren

voldoening vinden in een rol

-----------------------------------------------------------------------


11 november 2019:

dit pand had altijd méér dan één gezicht

het leek soms op een schip dat ’t anker licht

maar nooit heeft het een kust geroken

en nu is alle vaart er uit,

het wordt straks afgebroken.


1 december 2019:

de eerste gaten zijn geslagen

wie nu het spiegelglas beziet

denkt dat de hemel scheuren toont


en zo beginnen d’ laatste dagen

een nieuwe functie gunt men ’t niet

juist hier, waar men ooit zei

dat transformatie van gebouwen loont



19 januari 2020:

de buurt schrikt wakker, ’s morgens vroeg

van plotseling gerinkel

’t lijkt even op ’t getinkel

van tintelwit of fonkelrood,

’t geluid als van een kroeg


maar ach, zo klinkt een pand in nood


en zie, terwijl een wreed machien de wanden kraakt

vertoont zich het skelet, hologig, naakt



10 maart 2020:

zo’n twintigduizend tonnen puin

(zo wordt geschat)

of zeventien, dat scheelt wel wat

die marge komt door ’t grillig weer

want, staat de wind verkeerd

dan wordt de buurt vereerd

met stof, stof, stof

het dwarrelt op de auto’s neer,

de tuinen worden grijs,

geen dakpan heeft nog kleur en,

hoewel dit stof heel veilig schijnt,

sluit men angstvallig raam en deur



28 maart 2020:

het spiegelpaleis, van zijn vormen ontdaan,

is puinrest geworden, de vrachtwagens reden hier af en weer aan

nog even een stofzuiger, ’t is hier dan weer schoon

wij hoeven geen parel, wij hoeven geen kroon

dag spiegelpaleis, nieuwegein liet je gaan

straks ben je vergeten, zo gaat dat gewoon


(de overige foto’s werden gemaakt door buurman wim, u kunt ze zien op de buizerdlaan)




Geen opmerkingen:

Een reactie posten