frederick hooper

op 26 september is het zeventig jaar geleden dat frederick hooper, korporaal in het britse leger, sneuvelde tijdens operatie ‘market garden’. zijn lichaam spoelde aan in vreeswijk, waar hij werd begraven. de grafsteen geeft weinig informatie: naam, nummer, datum overlijden en wat dichtregels. het graf is geadopteerd door de willem alexanderschool, een mooie respectvolle stap, die volledig past in het streven nooit te vergeten wat zich in de oorlog heeft afgespeeld. en zo is frederick hooper symbool voor zo veel gesneuvelden.

frederick hooper

een kort fragment uit een gedicht,

een naam, een rang, in steen geschreven

waaronder hij na ’t korte leven

al zo veel jaar in stilte ligt

hier blijft hij nu voor altijd jong,

beroofd van al zijn lange dagen

toen hij, door valschermstof gedragen,

naar zijn te vroege einde sprong

wat was het waard, hoe droeg het bij?

’t was dankzij dit soort jonge mannen

dat hier het kwaad werd uitgebannen,

zo kwamen hier de landen vrij

een naam, een rang; gedachtenis

opdat wij altijd blijven weten

wij mogen immers nooit vergeten

zo leert ons de geschiedenis

© ton de gruijter

de keerzij

langs de snelweg a2 staat op ons grondgebied een grote reclamemast. u kent dat wel, zo’n ding met fraaie beloften. aan de achterkant ziet het er heel anders uit, een raamwerk vol met niks. dat doet me denken aan nogal wat etalages in het centrum. met koddige affiches wordt gesuggereerd dat het bruist. wie het positief ziet kan zeggen dat we in ieder geval ruimte hebben.

de keerzij

het fleurig straatbeeld lokt mij aan

een winkelruit met kekke kleuren

er lijkt van alles te gebeuren

daar moet ik maar eens binnen gaan

ik zie gezichten, vrolijkheid

en fraai gemaakte handelswaren

maar geen –dat kan ik niet verklaren-

verkoper of activiteit

het zet mij op ’t verkeerde been

’t is niks, ’t is ruimte tussen muren

het liet zich hier nog niet verhuren

hier hoeven nog geen klanten heen

da’s kwaaie handel, ‘vleesch noch visch’,

een plakplaat, poster, ’t is trucage

’t verheelt een lege etalage

waarachter slechts de keerzij is

© ton de gruijter

pieremachocheltocht

de foto is door de activiteitengroep vreeswijk ter beschikking gesteld.

het zijn weer drukke tijden in vreeswijk met de septemberdagen. activiteiten die we kennen én activiteiten die weer terugkeren, zoals de in 2010 voor het laatst gehouden pieremachocheltocht. alleen al door de naam verdient zo’n activiteit uw aandacht. in zelfgemaakte vaartuigen bedwingt jong en oud het water bij de oude sluis. er wordt al tijden flink getimmerd, gezaagd en samengesteld. bent u in de buurt zaterdag? mis het dan niet.

pieremachocheltocht

er gaan nog spijkers in het hout,

de touwen spannen strak, zo strak

een vaartuig bouwen is een vak

het drijft alleen maar zonder fout

nog even, ach, nu vliegt de tijd

een schroef er in en verf er op

bedwingen van het ruime sop

doet men het best goed voorbereid

en zaterdag, dat is al vlug

dan wordt het water opgezocht,

is hier de pier’machocheltocht

kort weggeweest, maar nu weer t’rug

© ton de gruijter 

't poortje aan de oude sluis

ook voor mij heeft het jaren geduurd voordat ik eens goed naar ’t poortje in vreeswijk keek. de jachtige mens ziet te veel over het hoofd. een leuke plek, dat is zeker. men zal hier maar als kind gespeeld kunnen hebben. wat mij erg opviel was het mooie kijkje vanaf het frederiksoord. zoiets zet je bij een buitenlandse vakantie op de foto, hier loop je er zo maar langs zonder goed te kijken.

’t poortje aan de oude sluis

het zonlicht knipoogt door het poortje

een fraaie boog in oude steen

men kan er langs, gewoon doorheen,

het pittoreske onderdoortje

het poortje heeft twee achterkanten

aan beide zijden wel een sluis

maar hier een straat en daar een huis,

een gevel, vol begroeid met planten

men zou hier voor naar vreemde streken

maar ‘oude sluis’ en ‘fred’riksoord’

omarmen hier zo’n mooie poort

heeft u het wel eens goed bekeken?

© ton de gruijter