de oude man

januari 2012. zo, oud en nieuw is weer achter de rug. oud en jong zeggen we niet in dit verband. een jaar is nieuw, een kind is jong. oud en jong kom je tegen in fokkesteeg, waar het beeld van ‘de oude man’ en ‘het spelend meisje’, beiden op een bank, bijna naast elkaar zitten. ik wil het (nee, beslist niet om persoonlijke redenen) over ‘de oude man’ hebben. het beeld wat is bedacht, gemaakt, neergezet, verbrand en gerepareerd. zo maak je als beeld het nodige mee en toch blijft ‘de oude man’ alleen maar rust uitstralen. kunnen we een voorbeeld aan nemen, rustig blijven.

de oude man

een meisje naast hem, druk in spel

hij is getint en zij is blank

en meer contrast is hier te zien

hij zit verstild haast op de bank

de oude man leest hier zijn boek

houdt het met beide handen vast

je denkt bij het donker brillenglas

‘vindt hij de woorden op de tast?’

roerloos lijkt het, dag in dag uit

en zo veel jaarringen in zijn hoofd

alsof hij zwijgend hier te kennen geeft

dat hij het allemaal wel gelooft

geen drukte meer, en geen gedoe

hij heeft zijn rust hier op de bank

hij stoort zich niet aan ’t spelend kind

hij laat haar zo en geeft geen klank

© ton de gruijter