de kranige stad

 

een dagblad met een regiokatern ‘nieuwegein’ heeft de laatste weken

gemiddeld slechts twee van de vier artikelen aan nieuwegein gewijd,

de andere twee gaan over utrecht, houten of andere plaatsen.

een ander dagblad introduceerde recent nog de term ‘nieuwegeinvibes'een plaagstootje, want als compliment was het niet bedoeld.

in een ander artikel, met als kop ‘lawaai, lawaai, overal lawaai'legt wethouder schouten uit dat dit een groeiende stad is. dat was het al,

maar nu groeit de stad kranig door alle kritieken heen.

de kranige stad

het lijkt of iedereen verhuist

naar deze stad, 

zo lang verguisd

door vrijwel heel het land

hier dreunt de grond

en waait het zand

straks staat er weer zo’n bord,

er dreigt een straatnamentekort

het lijkt of iedereen verhuist 

naar nieuwegein

’t is best oké om hier te zijn

we steken niemand naar de kroon,

we zijn hier nuchter en gewoon

toch oogsten wij vaak sneer op sneer

men kijkt op onze woonplaats neer

maar toch,

het lijkt of iedereen verhuist

naar deze stad, zo lang verguisd

door vrijwel heel het land

hier dreunt de grond

en waait het zand

en kranig schouwt de stad de toekomst aan,

ontdoet de schouders van de spot

er komen nieuwe burgers aan

en geinse vibes?

die worden hot.

© ton de gruijter 

de digitale stad

 

op 14 maart is het dubbel feest, ergens in galecop.

de hoofdredacteur van ‘de digitale stad’ viert zijn eigen verjaardag

én de dertigste verjaardag van zijn nering, ‘de digitale stad’,

ook bekend als pen.nl.

dubbel proficiat!

de digitale stad

er steekt een vlag omhoog in galecop,

er is vandaag wat feest te vieren

u leest het in de krant,

nee, geen papieren,

maar in een digitale krantenkop

sinds jaar en dag speurt ‘pen’ naar wat

voor u belangrijk lijkt te weten,

om na te slaan,

niet te vergeten,

'pen' brengt verhalen van de stad

naar elk bericht wordt u gelinkt

zo blijft u bij bij al het ‘geinse’

verantwoord ook,

dat is het fijnste

want deze pen schrijft zonder inkt

© ton de gruijter

de zingende stad

op 8 maart vierde popkoor amazing haar vijfentwintigste verjaardag. 

nog steeds zijn er leden die vanaf dag één actief waren. 

dat zegt wel iets over dit gezelschap dat zich ontwikkelde van 

‘liedjes in de lucht van friet en bier’ tot een toonaangevend gezelschap 

dat succesvolle theatershows maakt.

zelf was ik zestien jaar lid, een groeiende aandacht voor choreografie 

en een krimpende lenigheid deden mij een aantal jaren terug stoppen. 

onderstaande tekst is natuurlijk voor het jarige koor, 

maar ook voor alle andere nieuwegeinse gezelschappen

die de stem in positieve zin verheffen.

wees een stem

luister,

hier zit alles in,

dit is liefde en verlangen,

de dood, de angst, de hoop 

en dit is tranen op de wangen

dit is afgunst, drift en zin,

dit is de lach,

luister,

hier zit alles in

dit is een stad met al haar kleur

een herinnering aan straten

en ooit geziene velden

vol van bloeisel en van geur

en dit is hoe een huis kan klinken,

het geluid van ritselblad

de lucht vol zomerbries

de smaak van kussen

hier zit alles in

dit is magie, melancholie en euforie

en nooit komt het zo binnen

als omkleed met melodie,

gedragen op akkoorden

omringd door nog meer woorden

verdeeld in zinnen

is dit vervoering en ontroering

hier zit alles in 

wees een stem

en geef dit door

want hier zit alles in

wat ik niet zeggen kan

ontleed het,

kneed het 

smeed het tot een nieuwe klank

wees een stem

en geef dit door

wees een stem,

wees meer, een groep, een koor

en geef dit door

hier zit alles in

© ton de gruijter 

(de afbeelding is beschikbaar gesteld door het koor 

en werd gemaakt door robbert thoen.)

theaterstad

 

nog maar kort geleden werd in theater de kom naast het nieuwe jaar 

ook met rondleidingen de oplevering van het vernieuwde stadshuis en de 

imponerende bibliotheek gevierd.

nu is de kom zelf aan de beurt en mag zich ‘theater van het jaar’ noemen!

zo scoort nieuwegein steeds hoger.

theaterstad

alleen de buitenkant al nodigt uit,

er zit een schat verborgen

achter deze muren

u droomt hier in uw vrije uren

-een heerlijk einde van een mooie dag-

want er is dans, muziek,

ontroering of een schaterlach

het lijkt hier haast vanzelf te gaan

een kaartje,

dan de loper,

iemand neemt de jassen aan

dan floept en zwenkt het licht

en het geluid klinkt door de zaal

u wordt betoverd, allemaal

en dat is mensenwerk

het werk van een trouwe groep

die niet zo op de voorgrond staat

de magiërs,

die achter de schermen

zich over knoppen, takels,

programma’s vol van wonders en mirakels,

de hele entourage,

artiesten met bagage,

de hapjes, drankjes ,

en bovenal de sfeer ontfermen

het lijkt hier haast vanzelf te gaan,

en dat is mensenwerk.

zo mag het grote amsterdam de dam,

naburig utrecht mag de dom

het maakt ons eigenlijk niet uit,

wij hebben hier de kom.

© ton de gruijter

de trotse stad

 

op 6 januari was het nieuwjaarsfeest in nieuwegein.

omdat ik zelf graag teken heb ik met aandacht naar de uitnodiging 

gekeken. heel mooi!

wanneer je goed kijkt, of juist niet, lijkt de plattegrond van de stad

wel een rots, met twee krachtige gebouwen er op.

het mag er zijn! 

ik hoop dat u kunt genieten van het vernieuwde stadshuis en

theater de kom.

vooral hoop ik dat het komend jaar u het goede geeft.

de trotse stad

de lieden van de jonge rots

trotseerden gister regen, harde wind

en stelden vast dat deze plaats verbindt

het werd gezegd, tevreden, trots

het vergde geld, geduld en kracht

maar eindelijk wordt de jonge rots bekroond,

uitnodigend, voor wie hier werkt of woont

de krant roemt ook de frisse pracht

twee huizen naast een waaiend plein

vol rust, ontspanning, regels en beleid

het geeft de rots een nieuwe kwaliteit

laat ze maar lachen,

om nieuwegein

© ton de gruijter

ze smelten de kazen!

 

ze smelten de kazen!

kent u de reclameslogan nog van een woerdense kaasmaker?

met kaas weet je waar je aan toe bent. als het gesmolten is heeft 

het geen vaste vorm meer, en als het stolt heb je ongeveer

weer hetzelfde volume.

met bomen is het anders, na de kap verdwijnen reuzen en bij 

eventuele herplant komen twijgen terug.

een dagblad weet deze week te verrassen met twee berichten.

het ziekenhuis overweegt een kleine vijftig bomen te laten kappen

om de parkeerproblematiek tijdelijk op te lossen.

en, zo wordt gemeld, op 6 november worden bewoners bijgepraat

over bomen en klimaatverandering.

een spagaat!

voor de goede orde, ik leef erg mee met wie naast het ziekenhuis woont.

daar wordt een enorme parkeerdruk, inclusief vervelend gedrag ervaren.

wellicht moet de gemeente deze buurt tijdelijk, en kosteloos, alleen voor

vergunninghouders toegankelijk maken.

ze kappen de bomen!

het is nog maar drie jaar gelee

kinderen van de basisscholen 

hebben in het park een boom geplant

de burgemeester plantte mee

"het kind zegt “ik heb nieuwe dromen.

ik bel de burgemeester op

en zeg hem; groen is heel gezond.

wanneer zegt deze stad; hou op,

we steken scheppen in de grond

en planten samen nieuwe bomen!”

het is het lot van dromen,

ze duren meestal niet zo lang

en later zegt de werkelijkheid

"er is een nieuw belang"

nu blijkt het groen een kwetsbaar goed

met in ons hart een warme plek

totdat, en langzaamaan voelt dat toch gek

iets anders er weer net iets meer toe doet

een groene stad, we blijven dromen

maar vrezen:

nieuwegein levert het bewijs

dat je toch een eind kan komen

met vijftig tinten grijs

© ton de gruijter

de schoonheid van vreeswijk

 

een vreemde gewaarwording.

terwijl elders in de stad het moderne verkeer zich in het wegdek ingraaft

omdat een snelweg is afgesloten, vult vreeswijk zich met voertuigen uit

een tijd dat er nog geen snelwegen waren.

het is weer authentieke dag, een mooie traditie met vreeswijk als het

fraaist denkbaar decor.

de zomer perst haar laatste warmte uit.

de schoonheid van vreeswijk

hier herleeft de oude tijd

en langzaam gonst het van gezelligheid

van zacht in het begin tot een aangenaam gezoem

de grote trom dreunt,

'boem-boem-boem'

de drumband en de speakers

schallen om het luidst, 

harder, hard!

vergeefs, 

want als john deere de motor start

verlaat de stoet het schone dorp aan de lek

en scheurt het ronken door de lucht

een fiat piept, 

een tomos jankt,

een harley kucht

't is gek, een fatbike staat misplaatst modern te zijn 

tegen de spijlen van het hek

en dit biedt vreeswijk u

een mooie dag met kramen voor van alles wat

met lekkernijen en muziek

de schoonheid van het oud vervoer

van jachtig leven even terug naar authentiek

ik denk dat wie dit ziet, weet dat

het dorp weer groter is dan heel de stad

© ton de gruijter