ik kies de verkeerde gebouwen in deze stad. was ik eerder al bekend fan van het inmiddels gesloopte, maar eerder zo mooie spiegelgebouw aan de buizerdlaan, nu is er bijna niets meer over van het gebouw 'zuidstede', de wieg van 'wifi'.
al terugblikkend merk ik ook dat ik in het verleden dappere dingen schreef die uiteindelijk door de tand des tijds worden ingehaald.
ook de rode burcht blijft niet voor altijd.
als afscheid een tekst uit 2015.
een stoer pand, het gebouw ‘zuidstede’ op de hoek van de a.c. verhoefweg en de zuidstedeweg. ik vind het jammer dat een groot deel van de gevel voor reclamedoeleinden gebruikt mag worden, maar verder mag ik het graag zien. het lijkt een onneembare vesting, een burcht. en dat mag ook wel, want direct aan de overzijde van de weg ligt een buurt vol driften.
de rode burcht
wanneer de drift de stad bedreigt,
wanneer de angst de mens verwurgt
dan ijlt men naar de rode burcht
en hoopt dat men bescherming krijgt
want menig stede in ’t gebied
ontbeert de kracht van rode steen
daar walst een vijand overheen.
niet bij de burcht, daar kan dat niet
het stoere huis met d’ rode muur
houdt stand wanneer het wordt bestookt,
wordt nooit geslecht of uitgerookt,
dus laat men af, verslagen, zuur
© ton de gruijter
