enige tijd geleden had ik een afspraak met mijn dochter om
naar de fietsenzaak op winkelcentrum 'de batau' te gaan. ze kwam niet met de bus,
want in mijn woonomgeving wordt er aan de weg getimmerd. en de tram nam ze wat
later, de halte in utrecht was verplaatst, want ook daar wordt aan de weg
getimmerd. geen punt, ik zat lekker op een haltebankje, de zon scheen en wat
was het rustig. iedereen was met zichzelf bezig.
halte batau noord
je hoort het eerst aan het geluid
dan glijdt hij uit de verte aan
je weet dat hij hier stil blijft staan
hij spuwt een groepje mensen uit
en anderen slokt hij weer op
het sist hier wat, de deur gaat dicht
dan rijdt hij weg tot uit het zicht
’t herhaalt zich bij een nieuwe stop
maar verder is ’t hier stil, men zwijgt
en kijkt bij voorkeur naar ’t perron
het lijkt een inspiratiebron,
of men van stilte vrede krijgt
zo mijdt men hier ’t gesproken woord
en mediteert nog even vlug
want straks gaat -heen en weer terug-
de tram bij halte batau noord
© ton de gruijter
Ziet er zo van de buitenkant redelijk toegankelijk uit. Sorry, is nog een tik van mijn recente reis, het kijken naar de toegankelijkheid van vervoermiddelen.
BeantwoordenVerwijderenik denk, johan, dat je er zo in kan. enig probleem is wel, dat er van de ene zijde een wat langere loopbrug over de doorgaande weg genomen moet worden.die kan je dan wel weer met een omweg mijden, maar toch. de tram zelf is goed toegankelijk.
VerwijderenEn niet vergeten je ov kaart langs de juiste automaat te halen:-)
BeantwoordenVerwijderenaltijd een verstandige insteek ;-)
VerwijderenToch jammer dat er geen stoomtreinen meer zijn...
BeantwoordenVerwijderendie passie deel ik wel met je ;-).
Verwijderenveel mooier.
nou zie ik het ineens, jij bent een taalminstreel
BeantwoordenVerwijderenjouw taalvondsten zijn zo natuurlijk en zo nieuw
heerlijk om bij stil te staan:
het perron als inspiratiebron
anne, je maakt me verlegen. dankjewel ;-)
Verwijderen