café in het park

al meer dan een jaar komt een groep vrijwilligers periodiek samen in het repair-café, natuurkwartier, het milieu-educatief-centrum. doel is het bruikbaar houden van zaken die kapot lijken. vlugge handen en fijn gereedschap bewegen over de goed bezochte tafels. en het is er nog vrolijk ook. zou dat komen door de toevoeging van het woord ‘café’ aan de naam?

café in het park

‘tot straks, ik ga naar het café’

een partner lacht, zegt; ‘dat is fijn

je kan niet vaak genoeg daar zijn

en neem vooral je spullen mee!’

café heet het, maar ’t heeft geen toog

geen drank vloeit hier, er staat geen tap

’t gaat om handwerk, snel en knap

gericht door een deskundig oog

een draadje los, een schroefje kwijt

een stekker die geen stroom meer geeft

een scherm waarop het beeld steeds beeft

men geeft het hier weer extra tijd

hier wordt van alles weer hersteld

een scheur gelapt, een moer gedraaid

van roest ontdaan en weer verfraaid;

doneren mag, da’s haast geen geld

© ton de gruijter