langs de snelweg a2 staat op ons grondgebied een grote
reclamemast. u kent dat wel, zo’n ding met fraaie beloften. aan de achterkant
ziet het er heel anders uit, een raamwerk vol met niks. dat doet me denken aan
nogal wat etalages in het centrum. met koddige affiches wordt gesuggereerd dat
het bruist. wie het positief ziet kan zeggen dat we in ieder geval ruimte
hebben.
de keerzij
het fleurig straatbeeld lokt mij aan
een winkelruit met kekke kleuren
er lijkt van alles te gebeuren
daar moet ik maar eens binnen gaan
ik zie gezichten, vrolijkheid
en fraai gemaakte handelswaren
maar geen –dat kan ik niet verklaren-
verkoper of activiteit
het zet mij op ’t verkeerde been
’t is niks, ’t is ruimte tussen muren
het liet zich hier nog niet verhuren
hier hoeven nog geen klanten heen
da’s kwaaie handel, ‘vleesch noch visch’,
een plakplaat, poster, ’t is trucage
’t verheelt een lege etalage
waarachter slechts de keerzij is
© ton de gruijter
Nooit te nieuwsgierig worden :-).
BeantwoordenVerwijderendat is een wijze raad.
VerwijderenMaar als die handigheid achterwege blijft, loop je door een spookstad met alle risico's van dien. Het bewijst wel dat er te optimistisch gebouwd wordt in zaken c.q. winkelpanden. Je hebt weer mooie taalbeelden neergezet, Ton.
BeantwoordenVerwijderendat klopt, liever kleur dan spookstad. zie het als een knipoog.
Verwijderen