de
klok van mijn ouders, bij hun huw’lijk gekocht,
is
met tikken gestopt,
zij
zweeg een week of twee gelee
en
in haar stilte gaf zij te verstaan
‘
’t is goed, ’t is goed,
er
komen nieuwe tijden aan’
en
zo is het ook gegaan:
want
onze eeuw is jarig,
achttien
jaar is zij, volwassen
als
het goed is opgewassen
tegen
wat de tijd haar vraagt
en
wij?
wij
vieren ’t nieuwe jaar
we
ontmoeten, wensen elkaar
gezondheid,
’t beste
de
lippen, voor ’t kussen getuit,
de
hand gestrekt om te testen
of
de ander naar ons hetzelfde uit
onze
eeuw is volwassen
en
al wat wij vermeden, droomden, deden
is
nu de prooi van haar verleden
zij
zegt; ‘het komt nu op de toekomst aan’
en
heel de wereld schudt en trilt en waait
alsof
z ‘in onze eeuw het onbekende zaait.
maar
’t is als oud en nieuw zo oud
de
klok van mijn ouders tikte het toen onbekende,
zij
tikte de tijd en haar wende
en
de stad?
de
stad krijgt weet van geuren en smaken
van
klanken, anders dan wij ze hier maken
en
de stad zegt: ‘hier wast mijn rijkdom’
‘en
zo’ zegt de eeuw, want zij is volwassen
‘juist
hier, juist hier,
waar
u vroeger nog door ’t akkerland trok
van
‘t kerkveld naar ‘t frederiksoord
waar
straten werden gelegd en waar huizen verrezen
met
deuren en ramen en daken,
juist
hier heeft u bewezen
dat
u samen geworteld kunt raken
en
nooit bent u nog alleen
wanneer
de wortels vruchtgever zijn
en
warmte en vriendschap hun bloei kunnen vinden’
en
de stad zegt: ‘juist hier waar vriendschap bloeit, wast mijn rijkdom’
daarom;
houd
de lippen, voor ’t kussen getuit,
de
hand gestrekt om te testen
of
er meer is dan slechts ‘het beste’
en
dat zál,
want
ontmoeten, vertrouwen,
men
kan er vriendschap op bouwen
en
dan, wanneer ook dit jaar verjaart,
wanneer
u affectie heeft kunnen ervaren,
dan
màg zij ook rustig verjaren
dan
weet u, ’t was groeizaam, ’t was het alleszins waard.
Verleden heden toekomst.... ik hou mijn lippen getuit.
BeantwoordenVerwijderen