deze maand is mijn fiets jarig! vijfentwintig jaar geleden
kocht ik dit fraaie exemplaar en nog steeds heb ik er
veel plezier van, zowel binnen als buiten de stad.
door de leeftijd zijn er wel wat rammeltjes en plekjes,
door mijn leeftijd een ander zadel, maar goede zorg
en af en toe een onderhoudsbeurt bij de helaas
gesloten fietsenmaker op het muntplein doen wonderen.
speciaal voor mijn jarige fiets een tekst die ik in 2017
al eens gebruikte.
de fietsende stad
het lijkt zo rustig, haast gewoontjes hier
maar met zo’n haal op de pedalen
is ’t net of heel de stad beweegt,
is ’t net of heel het hoofd zich leegt
het is de randijk langs, voorbij ‘de bron’
het ganzepad,
het park waar ooit de stad begon,
het is magie
het tinkelbelt, u kent het wel
zo schelt de bel die vastzit aan het stuur
de stad beweegt en ik, ik tuur
naar ’t ijsselbos,
de lek, de dijk, de uiterwaard
naar vreeswijk
waar nog zoveel schoonheid is bewaard
de sluizen, langs ’t kanaal,
een afrit gunt
de voeten stil, de remmen los,
waar plettenburg ligt
met de volkstuin in de punt
het zacht gezicht van arken in het nat
en galecop, de rand zo’n beetje van de stad
waar d’ wetering de visser vangt
het rundubos,
de toren die een klim verlangt
langs kruidentuin en oude kerk
en hier en daar een beeldhouwwerk
straks is de ronde om
dan wacht het centrum met ‘de kom’
maar, wat een lucht en wat een groen
ik zou dit daag’lijks willen doen
het is magie
het tinkelbelt, u kent het wel
zo schelt de bel die vastzit aan het stuur
ik trap de zorgen weg, de longen schoon,
ontvouw de stad en de natuur
wat kost het nou? het kost me niets
de rijkste mens zit op de fiets
© ton de gruijter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten