woensdag 6 november 2013

hier eindigt het




de titelsong van skyfall begint met ‘this is the end’. hier eindigt het, zouden wij zeggen. met dat in gedachten sta ik op de ijsselsteinseweg. vlakbij is een bord met een streep door de stadsnaam, een grijze hemel sombert boven twee tunnels met routes voor tram en tweewielers die onder een snelweg uit het zicht verdwijnen. een ijl blaffen klinkt van het verdere rijpickerwaard.

hier eindigt het

de lucht is zwaar van vocht, ze grijst,
hangt boven wegen die verdwijnen,
onzichtbaar worden d’ asfaltlijnen,
een bord dat op het einde wijst

dit zijn de randen van de stad
waar achter dreigende gebieden
de woonplaats zijn van vreemde lieden
’t is niet te zien aan ’t bochtig pad

ik hoor ’t verkeer dat ‘huiswaarts’ zingt
alsof men -weg van hier gezonden-
’t gehuil van opgewonden honden
tot achtergrondgeluiden dwingt

een bel van d’ overweg van ’t spoor
lijkt mij te wekken uit het dromen
‘k had beter niet hier kunnen komen
is wat ik in ’t schel alarm hoor

© ton de gruijter


8 opmerkingen:

  1. wat heb jij toch een fabelachtig gevoel voor de plek... en wat vang je dat goed in woorden - ik geniet...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Is het gras aan de andere kant van de heuvel niet groener :-)?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Alsof er ook verlangen is om dààr te zijn waar je niet bent. Mooi verwoord, Ton.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Reacties
    1. je mag het eigenlijk omdraaien, het is een mooie plek, die wat apart wordt beschreven. er naast stroomt de hollandse ijssel en het is voor ons één van de wandel of fietsverbindingen naar ijsselstein. achter het viaduct ligt een dierenasiel.

      Verwijderen