lucht in een lijst

het heeft geen naam, de staalplastiek van erich reusch. voorheen stond het bij de ingang van cityplaza, nu op de rotonde iets verderop. kunst verplaatsen heeft een risico. ik ga er van uit, dat een werk ontworpen is voor een toegewezen plek. gelukkig heeft dit werk iets luchtigs, en geeft het een aardig beeld van wat voorwaardelijk is voor een creatief vermogen.

lucht in een lijst

of het de hemel toont of lucht

dat weet ik niet, want niets bewijst

wat anders door de rode lijst

dan slechts ’t geluid van windkracht zucht

en zelfs dat soms niet, dan ontbreekt

het waaien, enkel kleur, de tint

die men in ’t rode venster vindt

is wat tot de verbeelding spreekt

is dat het? ruimte in het brein,

maar wel omkaderd, geeft dat aan

hoe kunstig ’t zijn kan in ’t bestaan?

een mooie boodschap zou dat zijn

© ton de gruijter