toen ik nog in utrecht werkte, fietste ik dagelijks heen
weer, rain or shine. en met gemengde gevoelens zag ik het gebied veranderen,
waaronder het ooit zo landelijke galecop. de tekst is natuurlijk voor alle
wijken toepasbaar, maar deze draag ik op aan galecop, mijn bijna-dagelijkse
rustpunt in de ochtend en middag.
galecop
en, galecop, zeg weet je nog
de tijd van vóór de vinex-man?
de tijd dat groen hier nog baas was
en dat de wind hier nog graag kwam
en, galecop, zeg weet je nog
van ochtendvocht dat op het gras
de schoonmaak deed hier op het veld
dat in die tijd van schapen was?
en galecop, zeg weet je nog
van vóór riolen in de grond
en kabelgoot en asfaltdek?
wat leek je toen gezond
ja galecop, je weet het nog
dat beeld is nu buiten bereik
je bent nu groot geworden, en
nu geen gebied meer, maar een wijk
© ton de gruijter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten