woensdag 26 juni 2013

de sjaak




nee, ik ga niet vaak naar de kapper. dat is ook zichtbaar aan de haarlengte. ik hou er niet zo van. vind ik net alsof er iemand aan je zit. ik maak dus ook geen reclame. maar ik val wel voor het leuke pand aan het raadhuisplein, naast de sluis. daar zit herensalon ‘sjaak’. wat een juweel van een plek. maar het is wel oppassen geblazen, er wordt geknipt zonder afspraak. vroeger stond dat nog op een bordje, maar nu ontbreekt iedere waarschuwing. een spookbeeld dient zich aan:

de sjaak

wie hier als heer de sluis passeert
moet vrezen voor zijn krul en haren
want plotseling zijn kam en scharen
aan ’t werk en wordt lotion gesmeerd

verscholen in een lief’lijk pand
zit sjaak, een zeer gedreven kapper
zijn motto is: ‘geknipt is knapper’
hij speurt het plein af naar een klant

dus man, kijk uit bij deze zaak
want straks is hij op u gedoken
zelfs zonder dat ’t was afgesproken
en bent u voor u ‘t weet de sjaak

© ton de gruijter


woensdag 19 juni 2013

halte batau noord




enige tijd geleden had ik een afspraak met mijn dochter om naar de fietsenzaak op winkelcentrum 'de batau' te gaan. ze kwam niet met de bus, want in mijn woonomgeving wordt er aan de weg getimmerd. en de tram nam ze wat later, de halte in utrecht was verplaatst, want ook daar wordt aan de weg getimmerd. geen punt, ik zat lekker op een haltebankje, de zon scheen en wat was het rustig. iedereen was met zichzelf bezig.

halte batau noord

je hoort het eerst aan het geluid
dan glijdt hij uit de verte aan
je weet dat hij hier stil blijft staan
hij spuwt een groepje mensen uit

en anderen slokt hij weer op
het sist hier wat, de deur gaat dicht
dan rijdt hij weg tot uit het zicht
’t herhaalt zich bij een nieuwe stop

maar verder is ’t hier stil, men zwijgt
en kijkt bij voorkeur naar ’t perron
het lijkt een inspiratiebron,
of men van stilte vrede krijgt

zo mijdt men hier ’t gesproken woord
en mediteert nog even vlug
want straks gaat -heen en weer terug-
de tram bij halte batau noord

© ton de gruijter 

woensdag 12 juni 2013

wonen in het park




toen het koningspaar de stad bezocht was er ruimte voor 5000 toeschouwers. ‘veel’, was de kwalificatie. eenzelfde aantal zette een handtekening tegen de eventuele woningbouw in park oudegein. en dan is 5000 weer een gewoon alledaags getal. het college heeft immers van de raad ‘kredieten’ verworven om de plannen verder uit werken. u kent dat, na de verkenners komt de genie. en dan rollen zich de wegen uit, en wordt het eenzame huis oudegein opgenomen in de groeiende wijkbebouwing.

wonen in het park

in deze stad is veel te doen
’t succes van wonen in kantoren
lijkt nu als lot het park beschoren,
er is veel leegstand in het groen

nu woont er nog maar één gezin
dat kan niet al te lang meer duren,
die willen wellicht ook eens buren
of andersom hun schuurtje in

’t college kreeg genoeg krediet
en zegt het wijkplatform ‘groen wonen’:
‘wie is er nu toch in de bonen?
want groener nog dan hier lukt niet’

© ton de gruijter 


dinsdag 4 juni 2013

koningspaar in nieuwegein



in hoog tempo bezoekt het koninklijk paar de provincies in nederland. en op 30 mei werd ook vreeswijk, nieuwegein aangedaan. een overpeinzing;
dat is mooi, de oude kern weer even het centrum in plaats van het centrum. een kort bezoek, want na vianen en vreeswijk staan ook ijsselstein en utrecht op de rol. waar wij de koning verwennen met o.a. een wandeltje over de kippenbrug en een zeemanskoor, krijgt hij in ijsselstein, in zijn hoedanigheid als baron, een paard aangeboden. dat is oppassen!

koningspaar in nieuwegein

het straatbeeld is ineens heel anders
vol vrolijkheid, de stad loopt uit
en posters achter menig ruit
met maxima’s en alexanders

de spanning kan zich dan ontladen
daar zijn de vorst en zijn vorstin!
de vrevia brengt ze vreeswijk in
het brulboeikoor zingt een ballade

’t is kort, want ‘verder’ dreigt de route
naar ijsselstein, maar dat bezwaart
‘een koninkrijk –toch- voor een paard?’
soms voelt het zwaar om iets te moeten

misschien bedenkt hij zich wat later
en keert hij toch naar vreeswijk t’rug
naar brulboei en de kippenbrug
en zo’n terrasje aan het water

© ton de gruijter