ik kom maar weinig in galecop. toen er gebouwd ging worden
verlegde ik mijn fietsroute, omdat ik bewegen buiten de bebouwde kom leuker
vond. onlangs was ik er weer. een mooie wijk, ruim en rustig, dat zijn de
indrukken. een opvallend gebouw is buurtcentrum de boog. ik ga daar nog een
keer verder kijken, nu beperk ik me tot de achterzijde, waar een kinderopvang
met buitenplaats zit.
aan de wand is een deel van een kunstwerk te zien. wie
slecht kijkt, zoals ik, kan daar ook een klimwand in zien. met een glijbaan er
voor. de trap aan de andere kant zie je bijna niet vanuit dat perspectief. een
mooi beeld; de klimwand die lokt, maar onbereikbaar lijkt. de moeite van het
groot worden. kinderopvang. juist.
kinderopvang galecop,
de boog
ja, als je jong bent wil je meer,
de toekomst lijkt hier voor het plukken
maar net te hoog, het wil niet lukken
dan glijd je weg, dan doet het zeer
toch lonkt hier groei, er lijkt houvast
voor wie maar oefent, blijft proberen
uiteind’lijk zal ervaring leren
hoe jij het meest trefzeker tast
met vallen gaat het, dan weer op
de jeugd zit immers vol verlangen
van moeizaam klimmen naar de top
en val je bijna op je kop,
je wordt met liefde opgevangen
zo gaat dat hier in galecop
© ton de gruijter
