op 6 juli werd de vijfde verjaardag van buurttuin ‘cirkeltje
rond’ gevierd.
het was bij de opening destijds al een streling voor het oog
én een teken tegen de overal maar oprukkende bebouwing. het is alleen maar
mooier geworden.
ik kan slechts bewondering hebben voor de mensen die dit
gerealiseerd hebben en die er voor zorgen dat alles naar behoren tot wasdom
komt en goed onderhouden wordt.
hoera voor ‘cirkeltje rond’
ja, de cirkel is rond.
al vijf jaar.
maar wat is vijf jaar in het licht van de eeuwigheid?
niets, een rimpel, een zucht,
nog minder dan een briesje in de lucht.
tenzij,
wanneer je vijf jaar geleden geboren bent is vijf jaar
precies de eeuwigheid.
en zo is het ook met deze tuin.
vanaf het moment dat de spa de grond beroerde, de steen
verdween, de tuin ontstond,
is er bijna niets veranderd.
en dat is goed, want als niets verandert krijgt alles een
kans.
en zo is het ook met deze tuin.
hier gaat wat van belang is zijn gang.
hier is een nieuwe eeuwigheid begonnen.
de aarzelende gewassen, nog onwennig in de betonnen stad,
kwamen tot wasdom.
een bord roept ‘idylle’
en zo is het.
vijf jaar ‘cirkeltje
rond’
u ziet, wanneer de mensen willen,
dan voegt het grijs zich naar hun hand
dan groeit een lusthof op het land,
dan roept een bord ‘idylle’
hier strijdt gezoem met geur
het vlindert hier langs plant en gras
hier toont het groeisel en ’t gewas
haar schoonste vorm, haar fijnste kleur
zo vond men hier,
verborgen onder steen en stad,
het mooiste wat de aarde in zich heeft,
de kunst te zorgen voor wat leeft.
zo vond men hier de rijkste schat
het vlindert hier langs plant en grond
hier welt een weelde uit de beemd omhoog
en alles prikkelt ieders oog
ik wens de cirkel eeuwig rond
© ton de gruijter
