vrijdag 17 mei 2019

wijkkrant 'wijkphase': point of view




het is een kunst, het schrijven van een wervende tekst om vastgoed te verkopen. maar, eerlijk is eerlijk, het is ze gelukt.
de wijze waarop men de geplande woontoren ‘point of view’ aanprijst maakt me helemaal warm.
wat blijkt? we wonen in een dynamische woonstad, en op één van de meest gewilde plekken (u weet wel, dat stukje groen dat verdwijnt), verrijst straks een verticaal gebouw met horizontale architectuur. men verwacht zelfs dat toekomstige bewoners een gevoel van thuiskomen ervaren wanneer ze thuiskomen. dat mag ook wel voor prijzen die variëren van ‘het mag wat kosten’ tot ‘torenhoog’.
ze beloven ons zelfs een bioscoop en verklaren het theater (2012) tot nieuw gebouw. nog even en er komt nog een bloemenzaak op cityplaza.

point of view

een van de laatste stukjes groen en bloei
moet binnenkort voor ’n bouwwerk wijken
want hier zal straks een toren prijken,
genaamd (hoe hollands kan het), ‘point of view’

‘gezichtspunt’, dat had ook gekund
maar ’t wordt hier aaier dan de aaste a-locatie,
voor nieuwegein een topprestatie,
een mooie naam is ons dan best gegund

en kijk! wie boven in de toren woont
ziet nieuwegein als blokjes uit een legospelletje,
het carillon als tafelbelletje
ach, zo iets fraais werd hier nog niet vertoond

wie hier straks woont, die woont straks blij,
die mag van ’t fijnste uitzicht dromen
het is dan eind’lijk van de grond gekomen,
ons ‘point of view’, het was een heel karwei

© ton de gruijter









zondag 5 mei 2019

dodenherdenking 4 mei 2019, nieuwegein: 'delen van vrijheid'




het comité 4 en 5 mei nieuwegein zorgt er voor dat niet vergeten wordt wat de geschiedenis ons vertellen kan. bijzonder is, dat jaarlijks een jongere bereid wordt gevonden om tijdens de dodenherdenking een gedicht bij het monument voor te lezen.
dit jaar lazen lieve jamassim en sane wolfgang de tekst.

dodenherdenking 4 mei 2019, nieuwegein:

delen van vrijheid

vanochtend gaat de wekker vroeg
ik  neem een douche en kies mijn kleren uit
een boterham, wat warme thee
en dan naar school,
ik fiets, een vogel fluit

               in and’re landen is er soms geen school,
               geen douche of warme thee
               soms is er bijna niets,
               geen schone kleren, bed of fiets

ik weet niet beter, ’t is gewoon normaal
dit weekend ga ik sporten, da’s gezond
en oh, mijn tante heeft een nieuwe hond
ik app de foto’s naar je, allemaal

                in and’re landen is geen tijd voor sport
                daar lopen ze de hele dag
                op weg naar waar het veilig is
                naar waar men slapen en wat eten mag

waarom kan ik hier kiezen wat ik wil?
                waarom de ander niet?
waarom bestaat er zo’n verschil?

                 ’t verschil zit in de vrijheid die jij kent
                 de ander is die rijkdom niet gewend

oh vrijheid, vrijheid
als ik je doorgeef
als ik je deel, als ik je deel

                 dan ben je niet de helft
                 maar hebben allen evenveel

© ton de gruijter