het beeld met de naam 'under pressure'

halte 'batau noord'

de partner en the pit

verdriet in de kruidentuin

bouwgein

de geinse toren

wijkkrant 'wijkphase'; d’ ontsluiting van het nedereind

ach, natuurlijk krijgt een enkele straat in oud-jutphaas wat minder aandacht dan de plannen rond het altijd kloppend stadshart ( u weet wel, aanpassing tramhalte en busstation, nieuwbouw). daarmee vergeleken lijken de voorgenomen aanpassingen aan de zwanenburgstraat wellicht kinderspel.

maar toch …

de verwachtte positieve uitwerking op de veiligheid in samenhang met de bereikbaarheid van winkelcentrum nedereind is belangrijk.

d’ ontsluiting van het nedereind

het is hier geen station, het centrum is het niet

en daardoor valt het wellicht minder op

het lijkt niet zo bijzonder wat u ziet,

en toch gaat alles op de schop

straks timmert men hier aan de weg, de straat,

en al ’t verkeer dat hier nu rijdt

zal merken dat het anders gaat,

met aandacht voor de veiligheid

en straks is ’t feest op nedereind

en wacht men vrolijk op bezoek,

met hapjes, drankjes, plus …

gestreken shirt, getrimde krul

en bloemen, feest van hoek tot hoek

er komen mooie plekken voor de fiets

en zebrastrepen op de straat, ’t is top!

’t is maar een straat, wat is het, niets?

toch gaat hier alles op de schop

© ton de gruijter

het rundubos

het beeld met de vreemde naam 'eigen kamer'

nieuwegein fietst!

nieuwegein aan zee

herberg

de boog

nieuwegein beweegt!

green village

de bever

the edge

hospice

de vazen van blokhoeve

remiseweg

waterwonen

de gele vloot

noorderveld

in de punt van plettenburg

de slaapstad is wakker!

dooie pier

plofsluis

beatrixsluis

passantenhaven

museumwerf

frederick hooper

poortje

dodenherdenking 4 mei 2018, nieuwegein: 'dit is aan u'

het comité 4 en 5 mei nieuwegein zorgt er voor dat niet vergeten wordt wat de geschiedenis ons vertellen kan. bijzonder is, dat jaarlijks een jongere bereid wordt gevonden om tijdens de dodenherdenking een gedicht bij het monument voor te lezen.

dit jaar lazen amber jansen en evie westrop de tekst.

dodenherdenking 4 mei 2018, nieuwegein:

dit is aan u!

dit is aan u!

aan u, die zonder nummer, uniform of rang

de vijf bezettingsjaren lang

het werk van ’t vreemd gezag frustreerde,

die als een niet gekende held

niet aan kon zien hoe ’t land door and’ren werd gekweld

dit is aan u!

aan u,

die nu in vrede weet te leven

die weet, wanneer het nodig wordt,

in staat te zijn bezetters te weerstreven,

die ondergronds en anoniem

het risico voor lief neemt,

want verzet is legitiem

dit is aan u!

aan u, die grenzen sloopt

en and’re landen overloopt

aan u, de brenger van verdriet

u kent de geestkracht niet

van hen, die zonder nummer, uniform of rang

bereid zijn in het landsbelang

heldhaftig tegen uw dwang

op te staan,

want landen kunt u knechten,

geestkracht laat zich niet verslaan

dit is een ode

dit is een blijk van dank

aan het verzet,

de mensen zonder nummer, uniform of rang

© ton de gruijter

hulpschutsluis

de lek

balkenloods

'de sjaak'

peinzende vrouw

schrijven doe je met inkt, slot

dit was het dan, de laatste dag van dertig dagen zonder alcohol.

waar ik moeite mee had?

dat ik er geen moeite mee had.

ik was, dacht ik, toch een onverdacht deelnemer, ik dronk decennia dagelijks, maar behoudens wat lastiger inslapen op de eerste avond zijn deze dertig dagen probleemloos gepasseerd.

dat vind ik jammer!

er werd toch geworven met de slogan ‘durf jij de uitdaging aan?’

bij uitdaging denk ik dan aan ontbering, doorzettingsvermogen, problemen, zoiets als een expeditie door ruig, onbekend terrein vol verleiding en gevaar. en later, de koestering van heldenmoed.

teleurgesteld?

zeker niet.

nu de gewoonte is doorbroken vind ik  het –vooralsnog- vreemd dat ze is ontstaan.

daar zit, naast de eerder bemerkte fysieke voordelen, de winst.

waar ik met terugwerkende kracht nog wel om moet lachen is het soort opmerkingen dat bij de start werd meegegeven, soms zelfs door volslagen onbekenden (‘alcoholist’, ‘je hebt een probleem’ … )

ik zou die meewarig naar de ‘passers’ kijkenden graag willen prikkelen om eens dertig dagen hun energie te besteden aan het laten staan van chocola of vlees, zo zij dit nuttigen, eens dertig dagen geen koffie te drinken of het suiker- en zoutgebruik te staken onder het motto ‘durf jij de uitdaging aan?’.

maar nu; nu het is gestopt begint het.

als het goed is ziet u mij bij een volgende ‘ik-pas’ niet meer terug, want, als het goed is zal ik de nieuw ingeslepen gewoonten (het frisse leven) ruim baan geven, behoudens wat weekendglaasjes.

villa 'de tolgaarder'

schrijven doe je met inkt, 5

nu de donorwet is aangenomen zijn we (behoudens bij bezwaar) allemaal leverancier van organen.

dan moet er wel wat te schenken, sorry … te geven zijn.

net als bij een cadeau gaat het niet alleen om een kekke verpakking, de gift zelf moet ook nuttig zijn, dat strekt tot vreugd en dankbaarheid, wat wil men nog meer.

nu ben ik op het terrein van de binnenkant van het menselijk lichaam natuurlijk een leek, maar wie goed voelt en observeert kan na 25 dagen zonder alcohol wel een positieve invloed bemerken bij:

-       de bloeddruk

-       de stofwisseling

-       de aanmaak van maagzuur

-       de ontwikkeling van lichaamsgewicht

-       de diepte van de slaap

-       de helderheid van het hoofd

nu u weer!

het lichaam vindt de weg terug

(sinds ik mij van de drank afkeerde)

naar hoe het vroeger functioneerde,

al na drie weken, dat is vlug!

op alle fronten gaat het goed,

de slaap geeft diepe, zachte dromen,

de kilo’s willen niet meer komen,

de druk wordt lager (van het bloed)

zo wordt het winst en geen verlies

bij ’t anders vullen van de glazen

het zal u daarom niet verbazen

da ’k voortaan vaker water* kies

(*water mag ook een vruchtensapje zijn natuurlijk)

wijkkrant 'wijkphase'; bevrijding van rijnhuizen

wanneer ik naar deze foto kijk, schiet ‘het dorp’ van wim sonneveld het hoofd in.

het zal toch niet …?

de nieuwe wijk rijnhuizen moet ‘aangesloten’ worden, er wordt gedacht over een brug tegenover de vredebestlaan.

ik ben geen wijkbewoner, maar alleen al als fietser moet ik er niet aan denken.

heb je net de kruising noordstedeweg overleefd, dan wil je wel even rust tot de rijnhuizerbrug zich aanbiedt. daartussen mag men best een streepje weg en water ongemoeid laten.

een brug maakt dit stuk van de stad minder veilig en beslist minder mooi.

bevrijding van rijnhuizen

(oh stad, heb toch uw schoonheid lief!)

niet elk strak plan is goed bevallen

wellicht is ’t flauw dat ik het zeg

maar er zijn fietsers omgevallen

oh, gruwel van de ‘noordsteeweg’

(oh stad, heb toch uw schoonheid lief!)

ik weet, een nieuwe wijk moet ook ontsloten

zodat de mensen straks verbonden zijn

en welkom zijn als stadsgenoten

in heel de rest van nieuwegein

(oh stad, heb toch uw schoonheid lief!)

nu moet een knapperik met liniaal

een brugje leggen op de kaart

dat kan gewoon dwars over ’t kanaal,

zo’n bouwsel waar de scheepvaart onder vaart

wees wijs nu stad, hou meerd’re opties open,

heb veiligheid en schoonheid lief

en laat de beste kans niet lopen

bij ’t wegen van ’t alternatief

oh stad, heb bovenal uw schoonheid lief!

© ton de gruijter 

struikelgevaar

schrijven doe je met inkt, 4

nee, bij ons thuis liepen ze niet op karnemelk. en nog niet. afgelopen zondag bezocht ik een jarig familielid, en fluks gingen de flessen open, het was immers feest. op zich had ik daar geen moeite mee, want door de afstand waren we met de auto, en aan het stuur ben ik altijd nuchter. wat wel opviel was de verbazing over mijn deelname aan ‘ik pas’.

één van de aanwezigen vroeg ook ‘schrijf je nu anders?’ ik kon haar gerust stellen, want;

…

schrijven doe je met inkt.

zo ging er weer een week voorbij

en steeds meer volk keek naar mijn glas

waar sap in zat, geen wijn, ik pas

en dat begreep men niet van mij

de drank is immers metgezel

op reis naar vrolijkheid, naar sfeer

’t is vreemd dat ik dat nu ontbeer,

dat ik niet drink, de and’ren wél

nu vraagt men mij ‘nu jij niet drinkt,

mis jij dan niet je fantasie,

hoe werkt dat met de belletrie?’

…

maar, schrijven doet men ’t meest met inkt

het roesje mis ik af en toe,

maar meer waardeer ik d’ nuchterheid

want drank - ik zeg 't in eerlijkheid –

is dus geen ‘must’ bij wat ik doe

'vrevia'

schrijven doe je met inkt, 3

vandaag schrijven we dag 12, het tweede weekend is alweer voorbij.

u wilt de tussenbalans? dat kan.

als winst noteren we de afgenomen ochtendmist, als verlies noteren we twee kilo!

het is tegen de verwachting in niet echt moeilijk, hoewel, de afgelopen week had wel wat momenten.

op dinsdag viel om 22.30 de stroom uit. alleen bij ons. dat is erg donker, en voor je weet welke groep je moet uitschakelen en waarom, ben je even verder.

borrel wel verdiend, niet gekregen.

op vrijdag kregen we eters. dat betekent dat je vanaf 17.00 uur speciaalbier en goede wijn aan anderen aanbiedt en bij het eten ook van alles wegschenkt.

op zondag mocht ik deelnemen aan de nieuwegeinse versie van ‘gluren bij de buren’.

na afloop van een geslaagde en prettig bezochte middag ging de fles open.

daar stond ik met een kartonnetje water.

ik neem u even mee naar het etentje van vrijdag (waarbij natuurlijk de fantasie meer vloeit dan de drank)

‘k hoor ‘dining and wining’ op classic fm

het klinkt als een oproep, want drank is gewoon

ik leg het bestek in het vaste patroon,

een wijnglas voor haar en een wijnglas voor hem

en daar gaat de bel en het vrolijk bezoek

ontdoet zich al snel in de gang van de jas

en nog sneller vult zich het klaarstaande glas,

voor ons blijft het water, wij houden ons kloek

en dan, dat is vreemd, dan verandert de toon

hoe meer en hoe gretiger d’ ander hier drinkt

hoe helderder praten naar borrelpraat klinkt

wat buitengewoon was wordt langzaam gewoon

dan dragen we schalen, ’t gaat af en ’t gaat aan

de nuchterheid schenkt aan ons helder als glas

het prettig besef dat bij ’t oordeel 'hoe ’t was',

het meer om het eten dan ‘t drinken zal gaan

                           

brug

schrijven doe je met inkt, 2

het is de vijfde nuchtere dag, en het eerste weekend is achter de rug.

is er veel veranderd? u hoeft niet alles van mij te weten, maar wel dat ik in jaren en hoeveelheden voldoende innam om het meedoen aan ‘ik pas’ inhoud te geven.

ik moet u zeggen, het gaat goed.

ik slaap wellicht iets minder vlot in, maar de nachtrust  is ongestoord en vredig.

de avonden zijn zo op het eerste gevoel wat saaier (wijn ziet er altijd feestelijk uit) en het is zoeken naar een alternatief. bij mij werkt frisdrank of vruchtensap minder goed dan gewoon water.

en, in alle eerlijkheid, ik ga wel wat eerder naar bed.

gisteren bleek, na een museumbezoek, de zon een onverwachte aanval te hebben ingezet op de stad utrecht.

terrassen!

de zon geeft schitters aan de gracht,

de warmte overspoelt de stoep

een uitgelaten groep

bevolkt terrassen, praat en lacht

en elke straat draagt bij aan ’t feest

want kijk, er opent weer ’n terras

het zingt van flessen, zingt van glas

’t is maanden niet zo mooi geweest

en naast mij zit een vrouw, een man,

met fonkelrood en tintelwit

terwijl ik aan de koffie zit

ik pas, gewoon, omdat het kan

© ton de gruijter