nieuwegein, december 2021
ze ruimt alweer de slingers op
niet iedereen is langs geweest,
maar toch was het verjaardagsfeest
een mooi moment dat haar nog heugen zal
er werd voor haar gezongen,
tekeningen kreeg ze, vol met kleur
er kwam visite voor de lunch,
een ander fietste vrolijk bellend langs haar deur,
ze kreeg een parelsnoer,
een sprekend beeld,
een boek vol stukjes uit haar jeugd,
een routekaart voor als zij zich verveelt
maar zij verveelt zich niet
ze ruimt alweer de slingers op
een kort moment ziet zij haar jonge jaren,
toen zij nog pas twee dorpen was
en zij, naïef, nog groen als gras
haar tijd verdreef met spelen
bij de boogbrug hier
en het verkeersplein daar
wat is het anders nu
de toekomst brengt haar steeds meer buren,
dan verrijzen weer de muren
die vragen om een deur en dak
en wat kan zij ze zeggen straks?
dat deze grond een schat bewaarde,
zoals een kruik of helm of zwaarden?
of dat napoleon hier liep?
haar nuchterheid beklemt ineens
en even gloeit een nieuw verlangen
‘… ze moet de slingers laten hangen …’
© ton de gruijter
ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van nieuwegein schrijf ik maandelijks een gedicht voor de stad en haar bewoners.
het stadsdichterschap is een initiatief van bibliotheek de tweede verdieping.
