ze smelten de kazen!
kent u de reclameslogan nog van een woerdense kaasmaker?
met kaas weet je waar je aan toe bent. als het gesmolten is heeft
het geen vaste vorm meer, en als het stolt heb je ongeveer
weer hetzelfde volume.
met bomen is het anders, na de kap verdwijnen reuzen en bij
eventuele herplant komen twijgen terug.
een dagblad weet deze week te verrassen met twee berichten.
het ziekenhuis overweegt een kleine vijftig bomen te laten kappen
om de parkeerproblematiek tijdelijk op te lossen.
en, zo wordt gemeld, op 6 november worden bewoners bijgepraat
over bomen en klimaatverandering.
een spagaat!
voor de goede orde, ik leef erg mee met wie naast het ziekenhuis woont.
daar wordt een enorme parkeerdruk, inclusief vervelend gedrag ervaren.
wellicht moet de gemeente deze buurt tijdelijk, en kosteloos, alleen voor
vergunninghouders toegankelijk maken.
ze kappen de bomen!
het is nog maar drie jaar gelee
kinderen van de basisscholen
hebben in het park een boom geplant
de burgemeester plantte mee
"het kind zegt “ik heb nieuwe dromen.
ik bel de burgemeester op
en zeg hem; groen is heel gezond.
wanneer zegt deze stad; hou op,
we steken scheppen in de grond
en planten samen nieuwe bomen!”
het is het lot van dromen,
ze duren meestal niet zo lang
en later zegt de werkelijkheid
"er is een nieuw belang"
nu blijkt het groen een kwetsbaar goed
met in ons hart een warme plek
totdat, en langzaamaan voelt dat toch gek
iets anders er weer net iets meer toe doet
een groene stad, we blijven dromen
maar vrezen:
nieuwegein levert het bewijs
dat je toch een eind kan komen
met vijftig tinten grijs
© ton de gruijter
