dinsdag 9 januari 2018

tekst bij nieuwjaarsfeest nieuwegein




de klok van mijn ouders, bij hun huw’lijk gekocht,
is met tikken gestopt,
zij zweeg een week of twee gelee
en in haar stilte gaf zij te verstaan
‘ ’t is goed, ’t is goed,
er komen nieuwe tijden aan’

en zo is het ook gegaan:
want onze eeuw is jarig,
achttien jaar is zij, volwassen
als het goed is opgewassen
tegen wat de tijd haar vraagt

en wij?

wij vieren ’t nieuwe jaar
we ontmoeten, wensen elkaar
gezondheid, ’t beste
de lippen, voor ’t kussen getuit,
de hand gestrekt om te testen
of de ander naar ons hetzelfde uit

onze eeuw is volwassen

en al wat wij vermeden, droomden, deden
is nu de prooi van haar verleden
zij zegt; ‘het komt nu op de toekomst aan’

en heel de wereld schudt en trilt en waait
alsof z ‘in onze eeuw het onbekende zaait.
maar ’t is als oud en nieuw zo oud

de klok van mijn ouders tikte het toen onbekende,
zij tikte de tijd en haar wende



en de stad?
de stad krijgt weet van geuren en smaken
van klanken, anders dan wij ze hier maken
en de stad zegt: ‘hier wast mijn rijkdom’

‘en zo’ zegt de eeuw, want zij is volwassen
‘juist hier, juist hier,
waar u vroeger nog door ’t akkerland trok
van ‘t kerkveld naar ‘t frederiksoord
waar straten werden gelegd en waar huizen verrezen
met deuren en ramen en daken,
juist hier heeft u bewezen
dat u samen geworteld kunt raken

en nooit bent u nog alleen
wanneer de wortels vruchtgever zijn
en warmte en vriendschap hun bloei kunnen vinden’

en de stad zegt: ‘juist hier waar vriendschap bloeit, wast mijn rijkdom’

daarom;
houd de lippen, voor ’t kussen getuit,
de hand gestrekt om te testen
of er meer is dan slechts ‘het beste’
en dat zál,
want ontmoeten, vertrouwen,
men kan er vriendschap op bouwen

en dan, wanneer ook dit jaar verjaart,
wanneer u affectie heeft kunnen ervaren,
dan màg zij ook rustig verjaren
dan weet u, ’t was groeizaam, ’t was het alleszins waard.