woensdag 23 september 2015

paal en perk




ik wist eerst niet wat het was. dat hoeft ook niet wanneer je fietst, dan neem je de omgeving voor wat het is en je vindt het mooi of niet. ik vind het mooi. het blijken de vroegere ophangpalen te zijn voor een reservesluisdeur, niet meer in gebruik. ze dreigen te verdwijnen wanneer de beatrixsluis en het kanaal worden verbreed. ik vrees voor rechte lijnen in plaats van het beetje bochtige sluispad. ook de kazemat en kleine sluis bij de schalkwijksche wetering moeten verplaatst worden. de belofte dat er groen gebied komt doet mij vrezen voor het totaal aan groen.

paal en perk

er staan twee palen langs het pad
nu zonder functie, maar wel mooi
maar schoonheid valt te vaak ten prooi
aan groeizucht van het rijk, de stad

en zo moet kazemat en sluis
voor ’t breed kanaal ook op de schop
dit fraai gebied gaat op z’n kop;
voel ik me dan hier nog wel thuis?

ik vrees de voortgang van al ’t werk
begrijp ook wel dat het soms moet
maar ergens woelt in mijn gemoed;
wie weet straks nog van ‘paal en perk’

© ton de gruijter

woensdag 16 september 2015

groene stroom in nieuwegein




steeds wanneer ik (in mijn fietsseizoen) langs de nedereindseweg kom, kijk ik even naar het watertje dat ruwweg tussen het kerkveld en de mendes da costalaan ligt. en steeds ligt er een laagje kroos op. het ziet er rustig uit, maar voor de fantasie moet dit water ‘stroom’ genoemd worden.

groene stroom in nieuwegein

wie het milieu belangrijk vindt
wil graag dat men elektrisch rijdt,
dat men de afvalstoffen scheidt
en dat er molens zijn voor wind

die wil panelen voor de zon
en verder op de daken groen
die krijgt ook vaak een visioen
dat veel meer kan wat nog niet kon

voor die ‘s ’t een uitgekomen droom,
die krijgt hier blij de wangen rood
want hier ‘s in jutphaas-wijkersloot
een heel bassin vol groene stroom

© ton de gruijter

woensdag 9 september 2015

alive!




niet alleen de scholen zijn weer begonnen, ook verenigingen starten weer op. zo ook het ‘alive gospel choir’ in nieuwegein. nu zing ik al bij popkoor amazing, maar toch bezocht ik uit belangstelling de open avond. geen seconde spijt van, het leek wel of ik een concert bijwoonde. wat een krachtig gezelschap. dit is recht uit het hart zingen, hier klinken vrijheid en discipline, verlangen en bestemming in een bijna fysiek voelbare samenhang. bezoekt u eens hun site (alivegospel.nl)

alive!

zij zoeken eerst elkanders hand,
zo raken zij gelijkgestemd
voordat zij samen, ongeremd
bezingen wat van binnen brandt

van ingetogen, sober, zacht
dan zwellend tot uitbundig, luid
zo dragen zij de boodschap uit
van ’t vinden van bezieling, kracht

het zingen uit het hart, die ‘drive’,
die power en begeestering,
het geeft ons een verzekering,
de gospel zegt ons; ‘it’s alive!’           

© ton de gruijter 

woensdag 2 september 2015

de toekomst en het handbereik




u merkt het aan de fietspaden. de scholen zijn weer begonnen. voor iedere leerling zal zo’n beginperiode even spannend zijn. een nieuwe groep, een nieuwe klas, een nieuwe school, hoe zal het gaan. ik moest even denken aan het beeld bovenop het gebouw van het cals college. een leerling, die een bolvorm met cirkelvormige gaten torst. wat is dat? de wereld? de mogelijkheden die je zelf kan invullen? is het zwaar?

de toekomst en het handbereik

mijn kennis heeft nog honderd gaten
maar als ik naar de toekomst kijk
dan komt zij binnen mijn bereik
door ’t vullen van al die hiaten

dus slijt ik hier de lange dagen
opdat ik hier voor later leer
en elke dag na afloop meer
dan daags ervoor weer mee kan dragen

dit huis zal mij de kansen geven
ik weet, wanneer het er om spant,
ik heb ’t vooral in eigen hand,
maar hier ontvouwt zich ’t verder leven

© ton de gruijter