vanmiddag werden op de buizerdlaan doeken opgehangen langs het bouwterrein waar voorheen het markante kantoorgebouw stond. buurman wim maakte foto’s, ik schreef er teksten bij. we missen dit karakteristieke pand. ooit sprak ik nog de hoop uit dat het herbestemming zou vinden.
november 2013:
met enig recht is de stad fier op het transformeren van leegstaande kantoorpanden naar woonbestemming. toch vraag ik me af of dat op termijn toereikend zal zijn. de druppels op de gloeiende plaat, u weet wel. zo kom ik nog wel eens in de buurt van het voormalig pand van ‘allianz’ aan de buizerdlaan. leeg en stil, waar het voorheen een aardige drukte was. dat is óók leegstand, het ontbreken van werk. mooi pand, met al dat spiegelend glas.
bespiegeling
de vloeren leeg, ik tel er elf
met wanden om in weg te dromen
het spiegelt lucht, het spiegelt bomen
en ’t spiegelt bovenal zichzelf
de oude plek van ‘allianz’,
voorheen de ‘zwolsche algemeene’
de reuring is al lang verdwenen
wat bleef is slechts de oude glans
ik zou zo graag een bordje ‘vol’
zien staan bij ’t terrein voor ’t parkeren
en dat mevrouwen en meneren
voldoening vinden in een rol
-----------------------------------------------------------------------
11 november 2019:
dit pand had altijd méér dan één gezicht
het leek soms op een schip dat ’t anker licht
maar nooit heeft het een kust geroken
en nu is alle vaart er uit,
het wordt straks afgebroken.
1 december 2019:
de eerste gaten zijn geslagen
wie nu het spiegelglas beziet
denkt dat de hemel scheuren toont
en zo beginnen d’ laatste dagen
een nieuwe functie gunt men ’t niet
juist hier, waar men ooit zei
dat transformatie van gebouwen loont
19 januari 2020:
de buurt schrikt wakker, ’s morgens vroeg
van plotseling gerinkel
’t lijkt even op ’t getinkel
van tintelwit of fonkelrood,
’t geluid als van een kroeg
maar ach, zo klinkt een pand in nood
en zie, terwijl een wreed machien de wanden kraakt
vertoont zich het skelet, hologig, naakt
10 maart 2020:
zo’n twintigduizend tonnen puin
(zo wordt geschat)
of zeventien, dat scheelt wel wat
die marge komt door ’t grillig weer
want, staat de wind verkeerd
dan wordt de buurt vereerd
met stof, stof, stof
het dwarrelt op de auto’s neer,
de tuinen worden grijs,
geen dakpan heeft nog kleur en,
hoewel dit stof heel veilig schijnt,
sluit men angstvallig raam en deur
28 maart 2020:
het spiegelpaleis, van zijn vormen ontdaan,
is puinrest geworden, de vrachtwagens reden hier af en weer aan
nog even een stofzuiger, ’t is hier dan weer schoon
wij hoeven geen parel, wij hoeven geen kroon
dag spiegelpaleis, nieuwegein liet je gaan
straks ben je vergeten, zo gaat dat gewoon
(de overige foto’s werden gemaakt door buurman wim, u kunt ze zien op de buizerdlaan)
