maandag 25 juli 2016

vreeswijk vol vaart

hoewel de weekkrant waar ik teksten in plaatste niet meer verschijnt, is er gelukkig nog het nodige onder woorden te brengen in nieuwegein. soms iets voor de gemeente, dit jaar weer in de programmagids van 'de kom', er is een plekje te vullen in de periodieke wijkkrant van 'jutphaas/wijkersloot', en zo ook in de voor de manifestatie 'vreeswijk vol vaart' gemaakte krant. helaas is er blijkbaar bij het zetten een letter 's' te veel gedrukt in de tweede zin van de tweede strofe (als i.p.v. al).
graag laat ik de correcte tekst nog even zien.
vanzelfsprekend wens ik bezoekers, deelnemers en organisatoren dagen om te herinneren.



vreeswijk aan de bak


het geurt naar olie, teer en taan,
uit elke windstreek sturen schippers
hun tjalken, slepers, aken, klippers
op (’t lijkt wel) neerlands midden aan

op eigen kiel naar vreeswijk toe!
en al het water komt tot leven
terwijl de walkant lijkt te beven,
de sluis wordt haast het schutten moe

d’ historie laat de ankers neer,
het varend erfgoed komt drie dagen
het oog van liefhebbers behagen
en koppelt schoonheid hier met sfeer

‘k vermoed een heimelijke wens
bij kijkers op de dijk, de kade
bij ’t schouwen van de grand’ parade;
‘ach, was ook ik een watermens’

© ton de gruijter 

vrijdag 6 mei 2016

dodenherdenking 4 mei 2016, nieuwegein: ik omarm de vrijheid


het comité 4 en 5 mei nieuwegein zorgt er voor dat niet vergeten wordt wat de geschiedenis ons vertellen kan. bijzonder is, dat jaarlijks een jongere bereid wordt gevonden om tijdens de dodenherdenking een gedicht bij het monument voor te lezen.
dit jaar las stan labrie de tekst.

dodenherdenking 4 mei 2016, nieuwegein:

ik omarm de vrijheid

ik mag hier denken wat ik wil
ik kan hier zeggen wat ik voel
alleen wanneer ‘k een ander kwets,
dan hou ik in, dan ben ik stil

dat is wat vrijheid voor mij is
ik wou dat zij van mij kon zijn
maar zij behoort geen mensen toe,
zo leert ons de geschiedenis

wanneer ik haar omarmen zou
en haar als míjn terrein bezie
dan deel ik haar niet goed genoeg,
dan is mijn vrijheid niet van jou

nee, eerder is het omgekeerd,
behoren wíj de vrijheid toe
haar dienen is een gunst, maar zwaar
weet iedereen die ’t goed probeert

omarmen? toch! maar dan fictief,
want ‘k mag hier denken wat ik wil
ik kan hier zeggen wat ik voel
en daarom heb ik vrijheid lief

© ton de gruijter