de batavier

wie kent niet ‘de batavier’. ik kom er vaak langs en altijd vraagt het gebouw of ik even wil kijken. de oude stoomkorenmolen, vervanger van vroeger afgebrande voorgangers was bijna gesloopt, maar werd in de jaren negentig op het laatste nippertje op de monumentenlijst geplaatst. stel je voor, wat zou er anders hebben gestaan.

de batavier

dit fraaie gebouw, met de naam ‘batavier’

(voorheen nog een molen voor koren en meel)

was bijna verdwenen, het scheelde niet veel

of nu stond er ’n flat of iets dergelijks hier

gelukkig zag men nog op tijd heel goed in

dat bouwsels, versleten en lelijk en oud

veranderen kunnen in stedelijk goud,

desnoods met een nieuwe bestemming erin

nu staat hij hier nog, met de muren zo fier,

opnieuw, maar nu anders belangrijk te zijn

‘bewaren is hebben’, da ’s leuk, nieuwegein,

dat leert ons ’t gebouw met de naam ‘batavier’

© ton de gruijter 

feest in blokhoeve

op 7 november mocht ik aanwezig zijn bij de feestelijke onthulling van twee kunstwerken in de wijk blokhoeve. feestelijk? jazeker. er was een dweilorkest waardoor een heuse optocht door de wijk ontstond, er was koffie en thee, lekkere hapjes, de kunstenaars waren aanwezig, de wethouder en, misschien nog wel het belangrijkst; behoorlijk veel bewoners. wat mij betreft zet blokhoeve zich zo op een goede manier op de kaart, ouderwets gezellig.

feest in blokhoeve

met tuba’s en met grote trom,

trombones, bekkens en trompet,

dwars door de straat en dan weerom

want hier zijn beelden neergezet

wat lopen er veel mensen mee,

aan ’t eindpunt staat men stil en kijkt

met hapjes, koffie of met thee

hoe kunst de wijk verfraait, verrijkt

’t verrast me wat, gezelligheid?

ja, zo eenvoudig kan het zijn

gemeenschapszin, van alle tijd

ook in ’t moderne nieuwegein

© ton de gruijter

waar het klooster stond

op 29 oktober konden belangstellenden (dat waren er veel) in de bibliotheek luisteren naar wat kaj van vliet kon vertellen over het vroegere klooster ‘nazareth’. ooit stond het in het huidige park oudegein, zo’n beetje in de buurt van waar de fiets- en wandelpaden lopen bij geinoord en geinoordbrug. bijzonder om termen te horen als ‘geuzerie’, ‘tertiarissen’ en maters, paters, priorinnen.

waar het klooster stond

iets verder dan waar deze wegen kruisen

probeerde men door arbeid, door gebed

in ’t oude klooster nazareth

de geest en ziel te kuisen

geleid door maters, paters, priorinnen,

getroost door hun devotie en brevier,

verschool men zich voor plat plezier

en ’t aards vermaak der zinnen

’t is vreemd, er zijn niet langer kloostermuren

hier bad men ooit de lege hoofden vol

nu legen wij voor onze lol

het hoofd in vrije uren

© ton de gruijter

drie putten in hoog zandveld

jaja, een groene gemeente met een grijs hart. al voordat de bodem is afgeschild worden de komende patiowoningen in hoog zandveld te koop aangeboden. dat winkelcentrum, dat heeft nut, die kerk, die is tamelijk rank, maar die school is wel erg breed, en nu weer de nieuwe woningen. straks wordt hier alleen nog maar gewoond en gaan we naar elders om van het groen te genieten. zullen we voorzichtig zijn met de rest van onze grond?

drie putten in hoog zandveld

de stedeling, die weet vaak niet

de naam van grassen of gewas

en daarom staat bij deze plas

een bord met daarop ‘put met riet’

dat is de rietput leest men hier

maar soms kan men een put niet zien

zo mist de wensput hier misschien

effect, ten koste van ‘t plezier

want dat er straks een bouwput komt

in het plantsoen dat ‘lotus’ heet,

is zekerheid, terwijl men weet

dat menigeen de tenen kromt

© ton de gruijter