wie op de zuidstedeweg de afrit naar centrum of ziekenhuis
neemt, ziet aan het eind een hek met daarachter het water van de doorslag.
terug mag niet zegt een streng verkeersbord, er moet gekozen worden tussen de
ene of de andere kant.
zo voelt het nu een beetje. deze krant houdt op te bestaan,
ik kan hier niet verder, er is geen weg terug. maar nu? ik stel de keuze uit,
volgend jaar zien we verder.
ik dank u zeer voor de belangstelling, vaak merkte ik dat de
stukjes goed werden gelezen. ik wens u goede feestdagen, en mogelijk ‘tot
ziens’.
hier stopt het
van rafelrand tot diamant,
van volkstuin, woonwijk, park, stadshuis,
van rundubos tot oude sluis,
het leende zich voor in de krant
vijf jaren haast mocht ik op pad
met pen, papier en goede zin
dook ik het nieuwegeinse in
en zo ontdekte ik de stad
‘k had veel plezier, het voelde goed
maar het houdt op, de krant verdwijnt
(niet meer rendabel naar het schijnt)
nu rest alleen een warme groet
© ton de gruijter
