fietsliefhebber

april 2012. ik ben een fietsliefhebber. zo erg, dat ik op straat kan blijven staan om te kijken naar frames, wielen, zadel. echt waar. ik deed –bij gelegenheid- er langer over een nieuwe fiets te kopen dan een auto. ik ben een fietsliefhebber, en het toeval wil dat in nieuwegein een zaak is gevestigd met dezelfde naam. ik had er al eens eerder over willen schrijven, maar dat zou reclame zijn. nu heb ik wél een aanleiding, de winkel is namelijk middels een actie van de molenkruier uitgeroepen tot beste zaak van nieuwegein. ik ben even op bezoek geweest om ze te feliciteren. wist u dat arie liefhebber, de eigenaar, deze zomer de alpe d’huez zes maal gaat bedwingen? om geld bijeen te krijgen ten behoeve van de kankerbestrijding. op koninginnedag zal hij op een alternatieve manier uw bijdrage vragen voor het goede doel. bezoek dan zijn zaak op de waardijnburg, winkelcentrum de batau. steun hem, zou ik zeggen. even terug naar het begin. ik ben een fietsliefhebber. er is een etalage die dezelfde naam draagt. alsof er een club is voor mensen zoals ik. een knipoog naar de beste zaak van nieuwegein.

fietsliefhebber

en door het raam, nog net in zicht

een vrijgevochten damesfiets

een spatbord met een nieuw achterlicht

maar alle blikken doen haar niets

’t is la maison des bicyclettes

en liefhebbers, ze stromen toe

dan komt ze op, van spaak na spaak

haar trappers draaien, nimmer moe

haar handvat zoekt gericht een haak

in la maison des bicyclettes

bezoekers denken aan de toog

‘ach, als ik haar toch eens betast

daar hangt ze aan twee kabels hoog

dat stuur, dat frame, die kettingkast’

in la maison des bicyclettes

ze toont een stukje binnenband

een nippel, zadel, balhoofdstel

haar derailleur, zo fijn getand

melodieus zingt dan haar bel

voor la maison des bicyclettes

dan spant ze weer haar remmen aan

beëindigt zij haar fraaie act

de liefhebbers, ze moeten gaan

en ‘au revoir’ klinkt opgewekt

door la maison des bicyclettes

© ton de gruijter