nee, het is geen plek waar men graag komt. en toch horen dit
soort plekken bij de gang van zaken als het leven zelf. ik heb daar vanuit mijn
vorige werkkring droeve handen geschud. en nu kwam ik er in de herfst op een
gewone dag langs en ging eens kijken, terwijl er geen andere bedrijvigheid was
dan het plegen van onderhoud. dat gebeurde, voor zover ik het waarnam, rustig,
respectvol en zorgvuldig. dat stemt goed.
noorderveld
en als de dagen zijn geteld,
en wat gegund werd is verstreken
dan zal men hier nog één maal spreken
in zwaar besef op ’t noorderveld
dan wacht omarmend haast de grond
of urnenwand om te bezoeken
geschreven wordt dan in de boeken
‘dag lief, het is nu afgerond’
het vallend blad, dat hier verdort
terwijl het veld ons wil beloven
dat, men wil het nog niet geloven,
het ieder jaar weer lente wordt
© ton de gruijter
Zijn wel perfecte plaatsen voor bezinning.
BeantwoordenVerwijderendat klopt, er rust ook geen taboe op zo'n plek.
Verwijderenwat kun jij het ernstigste lichtvoetig en respectvol tegelijk onder woorden brengen
BeantwoordenVerwijderendat is een mooie reactie, dank anne.
Verwijderenik kwam vroeger graag op begraafplaatsen, voordat ik er te vaak komen moest.
BeantwoordenVerwijderenja, zo'n omslagpunt.
VerwijderenAfgelopen maandag was ik op Noorderveld. Niet voor de eerste keer en vast niet voor de laatste keer.
BeantwoordenVerwijderenDeze keer voor een neef die maar 56 werd. Wrang.
dat is ook zo, jij hebt hier banden. ja, leeftijden kan je als wrang ervaren.
Verwijderen