ik kijk altijd even opzij als ik er langs kom. villa johanna
aan de utrechtsestraatweg. rijksmonument. gebouwd rond 1930, en nog steeds
blijft het iets futuristisch houden. smaken verschillen, maar ik vind het een
prachtig gebouw, en wens het een lang bestaan toe. de witte muren, de
opvallende ramen en de meisjesnaam prikkelen de fantasie.
johanna uit jutphaas
het maakt niet uit van vroeg of laat
ik weet dat zij er altijd staat,
johanna met haar witte wangen
haar ogen zijn steevast gericht
op water, lucht en haar gezicht,
dat spreekt hier zwijgend van verlangen
zij laat de drukte langs zich gaan,
de haast van het modern bestaan
zij is symbool van vroeger jaren
’t is bijna of johanna vraagt
waar ’t bouwen steeds meer bodem plaagt
om rust en schoonheid te bewaren
© ton de gruijter
wijze johanna straalt sereniteit uit;goed in taal gevangen.
BeantwoordenVerwijderenwat stil staat laat zich vangen ;-)
Verwijderenleuk.
BeantwoordenVerwijderendank antoinette. zo'n mooi bouwsel verdient aandacht.
Verwijderenen heb je deze ook in de haar brievenbus gepost? :-) (op de gevel zou het ook leuk staan)
BeantwoordenVerwijderenha renate, leuk je in 'nieuwegein' te treffen. als het goed is krijgen de bewoners de lokale krant in de bus, daar staat het ook in.
VerwijderenStel voor je gedicht op de zijgevel te laten aanbrengen!
BeantwoordenVerwijderenben bang dat dat littekens op de witte wangen worden ;-)
Verwijderen