afgelopen maart al werd er bericht over de nieuwe buurttuin op
een voormalig stuk van een parkeerterrein in fokkesteeg, aan de vuurscheschans.
maar ja, in het begin zien tuinen er voor de leek (dat ben ik) onduidelijk uit.
vervolgens kwamen de regens. en nu begint zich een en ander te voegen. het is
veel meer dan slechts een stukje grond, het wordt een plek om te ontmoeten en
te proeven. er worden concertjes en workshops beloofd. dat klinkt zo leuk dat
ik erg hoop dat het lukt.
cirkeltje rond
wat hier ooit was, dat werd gerooid
en vlak gemaakt en klaargestoomd
van woningbouw werd er gedroomd
een stad moest groeien en voltooid
dus werd de grond bedekt met steen
een straatnaambord riep ‘vuurscheschans!’
ontwikkeling greep hier haar kans
dat was het beste naar het scheen
maar na het zoet kwam hier het zuur
te veel beton; een nieuwe wens
‘vergeet men niet dat ieder mens
verbinding zoekt met de natuur?’
nu kan de lucht weer bij de grond
met planten, kruiden, groeizaam gras
zoals het eerder ook al was
nu is de cirkel hier weer rond
© ton de gruijter
ze mogen wel blij zijn met zo'n columnist!
BeantwoordenVerwijderenik hoop het maar, annet. dank ;-)
VerwijderenWel uitkijken met vuur daar, lijkt me.
BeantwoordenVerwijderenje zit dichterbij dan je denkt johan. drie jaar terug brak brand uit in het vlakbij gelegen verzorgingshuis. en de straat heet vuurscheschans.
VerwijderenNu kan de lucht weer bij de grond. Ton wat een schitterende zin.
BeantwoordenVerwijderenhet is ook een mooie gebeurtenis. door het lichten van een steen een eeuwenoud verbond hersluiten.
Verwijderendaar hou ik echt van: buurttuinen of ander groen dat herrijst uit beton, het maakt de wereld weer een stukje mooier...
BeantwoordenVerwijderenweer graag gelezen.
leuk is het zeker. op sommige plekken een stapje terug, dat is goed. leuk dat je weer kwam lezen.
Verwijderen